H ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΡΟ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας εφόσον το νέο θεσμικό πλαίσιο διατηρεί τις αμαρτίες του παλιού

Έκπληκτη έχει μείνει η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης με τη στάση όλων σχεδόν των τοπικών φορέων, οι οποίοι, ανταποκρινόμενοι σε σχετική πρόσκληση του Υφυπουργού Ανάπτυξης  κ. Σαλαγκούδη, κατέθεσαν τις απόψεις τους για τη νέα Υπουργική απόφαση που θα διέπει τη διαχείριση του Πόρου. Με την πρόσφατη εξαίρεση της Ν.Ε. του Συνασπισμού, κανείς άλλος δεν έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της προσφυγής μας στην Ελληνική Δικαιοσύνη για τον Τοπικό Πόρο Βιώσιμης Ανάπτυξης (παρακαλούμε πλέον για τη χρήση του όρου ‘Βιώσιμης’). Αντίθετα, συνεχίζεται η ίδια τακτική όλων των φορέων,

• να προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους όσο το δυνατό περισσότερα κονδύλια,
• να προτάσσουν ως «εγγυητή» του Πόρου είτε την κεντρική κυβέρνηση είτε την τοπική αυτοδιοίκηση, ανάλογα με τα κομματικά τους συμφέροντα και τις συγκυρίες και
• να αγνοούν παντελώς και επιδεικτικά τον πραγματικό δικαιούχο του Τοπικού Πόρου Βιώσιμης Ανάπτυξης, που είναι το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής για τις παρούσες γενιές και η βιώσιμη ανάπτυξη για τις γενιές της μετα-λιγνιτικής περιόδου.

Υπενθυμίζουμε στους πολίτες της Κοζάνης ότι βάσει του άρθρου 20 του ν. 2446/1996 επιβλήθηκε Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών Παραγωγής Ρεύματος για τους Νομούς Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας, 0,4% επί του κύκλου εργασιών της Δ.Ε.Η.  Βάσει του παραπάνω νόμου ορίστηκε ότι τα προκύπτοντα κονδύλια θα χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας περιβάλλοντος των παραπάνω Νομών.

Είναι γνωστό ότι οι χρηματοδοτήσεις που απασχόλησαν τα τοπικά ΜΜΕ και την τοπική κοινωνία (π.χ. χρηματοδότηση με 100εκ. δρχ. του ‘Καταναλωτή’ ώστε να επιβιώσει η επιχείρηση, η οποία τελικά …απεβίωσε και πουλήθηκε ιδιώτη!, χρηματοδότηση όλων των πολιτιστικών, αθλητικών κτλ. Συλλόγων του Νομού, χρηματοδότηση εμπορικών καταστημάτων ‘για να ανακαινίσουν τις βιτρίνες τους’ ή για να αγοράσουν υπολογιστές κτλ) επ’ ουδενί συνάδουν με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου 2446/1996. Επισημαίνουμε στο σημείο αυτό ότι το πνεύμα του νόμου αυτού ουσιαστικά παραπέμπει στην έννοια της ‘αειφόρου και βιώσιμης ανάπτυξης’, τις προϋποθέσεις της οποίας δεν πληροί σε καμιά περίπτωση ο τρόπος που διανεμήθηκε στο Νομό μας το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων του Πόρου.

Ο νόμος για τον Πόρο ήταν ξεκάθαρος : ότι πρέπει τα κονδύλια να πηγαίνουν σε έργα περιβάλλοντος-υποδομής-ανάπτυξης, ό,τι δηλ. χρειάζεται ο Νομός μας μετά την απομύζησή του από τη ΔΕΗ και την περιβαλλοντική υποβάθμιση που συνεπάγεται η εντατική της λειτουργία στην περιοχή μας.

Βεβαίως, κατόπιν νομοθετικής εξουσιοδότησης (του παραπάνω ν.2446/96) εκδόθηκε η με αριθμ. Α.Π. Δ5-ΗΛ/Β/Φ5 179/14812/22-7-1997 απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, η οποία όρισε ρητώς (αλλά κακώς όπως ήδη δέχτηκε η Δικαιοσύνη) ότι η χρησιμοποίηση των προκυπτόντων κονδυλίων θα γίνεται με ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα, που αφορούν ‘δράσεις και έργα αναβάθμισης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος, αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της περιοχής, ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας του πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα της παραγωγής, εξασφάλισης της απασχόλησης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, επαγγελματικής κατάρτισης και ανάπτυξης των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής’.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη και συγκεκριμένα ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Κοζάνης με την υπ’ αριθμ. 41/2003 πρότασή του και το Συμβούλιο Πλημ/κών που την έκανε δεκτή με το 49/2003 βούλευμά του, έκριναν ότι η παραπάνω υπουργική απόφαση υπερέβη τη νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε και ήταν συνεπώς παράνομη και αντισυνταγματική. Χαρακτηριστικά ανέφερε στην πρότασή του ο Εισαγγελέας: «Είναι προφανές ότι ο προαναφερόμενος προσδιορισμός του περιεχομένου των Ειδικών Αναπτυξιακών Προγραμμάτων, στο μέτρο που προβλέπει τη δυνατότητα ένταξης στα προγράμματα αυτά και χρηματοδότησης όχι μόνο συγκεκριμένων έργων, αλλά και άλλων δραστηριοτήτων, εμπιπτουσών στην έννοια του χρησιμοποιημένου όρου ‘δράσεις’ κείται εκτός της νομοθετικής εξουσιοδότησης αφού η διάταξη του άρθρου 20 παρ.1 του ν. 2446/1996 προσδιορίζει περιοριστικά ως τρόπο χρησιμοποίησης των προκυπτόντων από την επιβολή του ειδικού τέλους ανάπτυξης κονδυλίων την χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων…».

Το παραπάνω συμπέρασμα, ότι δηλαδή η υπάρχουσα, υπουργική απόφαση βάσει της οποίας χρηματοδοτήθηκαν από τον Τοπικό Πόρο Βιώσιμης Ανάπτυξης πάσης φύσεως ‘δράσεις’ υπερέβη τη νομοθετική εξουσιοδότηση του ν.2446/1996 σημαίνει ότι:

α) η έως τώρα διανομή των κονδυλίων γινόταν αντίθετα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου

β) πρέπει πάραυτα να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης και να συνάδει με τους ορισμούς του νόμου και όχι της υπουργικής απόφασης, 

γ) πρέπει η καινούργια υπουργική απόφαση να λάβει υπόψη της το σφάλμα της προηγούμενης υπουργικής απόφασης και να είναι σύμφωνη με την κρίση της Δικαιοσύνης και της Αειφόρου-Βιώσιμης Ανάπτυξης.  

¶λλως, ανά πάσα στιγμή, μπορεί οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον (όπως η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης) να ζητήσει την ακύρωση και της νέας υπουργικής απόφασης ως παράνομης και αντισυνταγματικής (και φαντάζεται ο καθένας τις συνέπειες για το Νομό Κοζάνης εάν ‘παγώσουν’ τα κονδύλια με απόφαση του ΣτΕ).

Ανάπτυξη δεν σημαίνει αρπαγή και καμένη γη.

Όταν ακούμε τους πάντες στο νομό να μιλούν για «ανάπτυξη», αγανακτούμε αναλογιζόμενοι ότι κάνουν κατ’ εξακολούθηση τα ίδια λάθη που έγιναν και ήδη ξεπεράστηκαν στην Ευρώπη πριν 20 τουλάχιστο χρόνια. Όλος ο αναπτυγμένος κόσμος έχει καταλήξει ότι οι μεσο-μακροπρόθεσμες ζημίες που προκαλεί η μονοδιάστατη, ‘ξερή’, ‘αυξητική’ ανάπτυξη είναι πολύ σημαντικότερες από τα βραχυπρόθεσμα οφέλη. Εξ ου και καθιερώθηκε η θεωρία της ‘βιώσιμης’ ή ‘αειφόρου’ ανάπτυξης, στην οποία παραπέμπει με κλειστά μάτια το τρίπτυχο του ν.2446/1996 : Περιβάλλον - Ποιότητα ζωής – Επενδύσεις φυσικού κεφαλαίου.

Με οικονομικούς όρους, η βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ότι η κάθε γενιά προσπαθεί να εκμεταλλεύεται τις αποδόσεις του φυσικού κεφαλαίου του τόπου, χωρίς να το μειώνει και να το παραδίδει ολόκληρο (ή να το αντικαθιστά) και στις επόμενες γενιές. Με δυο λόγια, στην περίπτωση του Νομού μας, σημαίνει ότι το φυσικό κεφάλαιο του λιγνίτη, των νερών κλπ, που υπάρχει στην περιοχή μας θα πρέπει να το παραδώσουμε ακέραιο στις επόμενες γενιές και εμείς να κερδίσουμε απλώς από τις αποδόσεις του και την εκμετάλλευσή του. Κι επειδή κάτι τέτοιο είναι –για τους μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους-ανέφικτο, σημαίνει ότι πρέπει να αντικαταστήσουμε το φυσικό κεφάλαιο του λιγνίτη που εξαντλούμε με εντατικούς ρυθμούς και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές κάτι αντίστοιχο με αυτό (αντίστοιχο σε αξία με οικονομικούς αλλά και περιβαλλοντικούς όρους). Παράλληλα βέβαια οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές ώστε να εξαλειφθούν ή τουλάχιστον να αντιμετωπιστούν οι δυσμενείς επιπτώσεις της λειτουργίας της Δ.Ε.Η. στο περιβάλλον του τόπου.

Η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης προειδοποιεί σε κάθε κατεύθυνση πως αν και η νέα Υπουργική Απόφαση (Υ.Α)  συνεχίζει να ποδοπατεί το νόμο 2446/1996 και να διατηρεί τις παράνομες διατάξεις της παλιάς ΥΑ, θα προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Και τότε οι ευθύνες για τυχόν ακύρωση χρηματοδοτήσεων ή για πάγωμα κονδυλίων δεν θα είναι πλέον δικές μας.

Κοζάνη 9-11-2004
Οικολογική Κίνηση Κοζάνης

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.