Θάνατοι από λεπτοσπείρωση

Η νόσος του Weil (Λεπτοσπείρωση), χτυπά την Ημαθία

Εν μέσω λοιπόν της προεκλογικής περιόδου, των σημαντικών εξελίξεων, των "δράσεων" του κ. Δάλλα και Νομάρχη για την επίλυση του προβλήματος των απορριμμάτων, παίρνει σάρκα και οστά η παροιμία "αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού γίνεται ο γάμος".

Ο λόγος για την εξαιρετικά σοβαρή περίπτωση της λεπτοσπείρωσης. Της νόσου του Weil ειδικότερα. Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι, δεν είναι καινούρια νόσος. Η λεπτοσπείρωση είναι ίσως η συχνότερη ζωονόσος που προσβάλλει τον άνθρωπο στη σύγχρονη εποχή. Η επίπτωσή της μάλιστα αυξάνεται καθώς όλο και μεγαλύτερος αριθμός ατόμων ασχολούνται με θαλάσσια αθλήματα ή εργάζονται σε υγρά και φυσικά περιβάλλοντα και εκτίθενται στη λεπτόσπειρα, ενώ συγχρόνως οι πληθυσμοί των ποντικών, κύριων ξενιστών του βακτηριδίου μεγαλώνουν ραγδαία. Με βάση αυτά τα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη ότι η λεπτοσπείρωση στην ικτερική της μορφή (νόσος του Weil) είναι θανατηφόρος σε ποσοστό περίπου 40%.

Αφορμή για την έρευνά μας, έδωσε θάνατος από την νόσο, στην Λυκογιάννη (για ευνόητους λόγους δεν αναφέρουμε ονόματα τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας). Να όμως που αποδείχθηκε ότι το επεισόδιο κείνο δεν ήταν μεμονωμένο. Έχουμε θάνατο και στην Αλεξάνδρεια. Σε σύνολο, διαπιστώθηκαν πάνω από δέκα περιπτώσεις, επίσημα διαπιστωμένες. Οι περιγραφές όσων διέφυγαν το μοιραίο, είναι συγκλονιστικές. Και για τους ίδιους και για τους οικείους τους. Εμείς, μπήκαμε στα σπίτια τους και μιλήσαμε μαζί τους. Το πολύ ενδιαφέρον είναι η γεωγραφική κατανομή των κρουσμάτων. Πρόκειται για τις περιοχές γύρω από την Αλεξάνδρεια, Μελίκη, Νικομήδεια, Κλειδί, Νισέλι, Πλατύ κλπ.

Θάνατοι λοιπόν από μια ασθένεια που έχει άμεση σχέση με την περιβαλλοντική κατάσταση μιας περιοχής. Διαπίστωση η οποία μας μεταφέρθηκε από τους ασθενείς και την οποία είχαν από τους θεράποντες γιατρούς τους είναι, ότι πρίν από ένα χρόνο η Λάρισα είχε πολλά κρούσματα. Τώρα η Ημαθία μπήκε ...μπροστά, με την Πέλλα.

Κι ενώ επικρατεί αυτή η κατάσταση περίπου από τα μέσα του 2003, καμία απολύτως κίνηση διοικητική δεν διαπιστώθηκε για ενημέρωση των αγροτών κατά κύριο λόγο. Όσο μια περιοχή έχει πολλά νερά, τόσο το βακτηρίδιο της λεπτόσπειρας, μεταδίδεται περισσότερο, κύρια από τα μολυσμένα ούρα των ποντικών. Εάν τώρα, επικρατούν και συνθήκες πολλαπλασιασμού των ποντικών, έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.

Ίσως είναι τόσο σοβαρή η κατάσταση που δεν θα πρέπει να φοβίσουμε τους πολίτες θα πεί κάποιος από την διοίκηση. Είναι βέβαιο ότι τα θύματα είναι πολύ περισσότερα. Είναι τόσο ραγδαία η εξέλιξη της ασθένειας και τόσο δύσκολη η καίρια διάγνωσή της, που κι άλλοι θάνατοι καταγράφηκαν, αλλά με άλλη διάγνωση. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που ακούσαμε από όλους τους παθόντες. " Στο παρά ένα με πρόλαβαν...".

Και πως αλήθεια να μην υπάρχουν οι καταλληλότερες συνθήκες στην Ημαθία; Ο πλούτος των νερών είναι γνωστός. Τι μας λείπει λοιπόν; Τα παρακάτω συμβαίνουν σήμερα, σε όλο τον Νομό μας. Δεν μιλάμε βέβαια μόνον για τους ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους σε όλο τον Νομό μας. Σήμερα, το Βιομηχανικό σφαγείο στο Ταγαροχώρι, κοπριές και όλα τα αίματα, καταλήγουν στον Τριπόταμο. ¶σχετα εάν ξοδεύτηκαν δεκάδες εκατομμύρια για βιολογικό καθαρισμό. Τα εντόσθια τα κόκαλα κι όλα υποπροϊόντα του ίδιου σφαγείου, φορτώνονται και αδειάζονται στον σκουπιδότοπο στον Αλιάκμονα, αν και δόθηκαν δεκάδες εκατομμύρια για αποτεφρωτήρα που δεν λειτούργησε ποτέ. Χιλιάδες τόνοι βοθρολυμάτων, αδειάζονται οπουδήποτε, σε μικρά και μεγάλα κανάλια νερού στον κάμπο και τις περισσότερες φορές, αυτά τα νερά ποτίζουν τις καλλιέργειες οπωροκηπευτικών.

Εκεί όπου αδέσποτοι σκύλοι, γλάροι, ποντίκια και άλλα τρωκτικά, "έχουν πανηγύρι". Δεκάδες τόνοι κοπριές, αδειάζονται μέσα στον Τριπόταμο κάθε μέρα. Χιλιόμετρα ολόκληρα από μικρά ή μεγάλα κανάλια στον κάμπο, είναι γεμάτα από κοπριές χοιροτροφιών και βοοτροφικών μονάδων. Εκεί, σχεδόν στάσιμα. Εάν κάποιος πήγαινε την Κυριακή στον σκουπιδότοπο στον Αλιάκμονα, θα διαπίστωνε απίθανες εικόνες. Εμείς το κάναμε. Στην χωματερή που χρησιμοποιούν οι δήμοι, Βέροιας, Μακεδονίδος, Μελίκης, Βεργίνας και όποιος άλλος θέλει, όπως θέλει και όποτε θέλει Μετρημένα έξι μοσχάρια, ψόφια, πεταγμένα έτσι. Εκτεθειμένα σε σκύλους και ποντικούς. Εικόνες που καταγράψαμε. Αλήθεια, από τι πέθαναν τα μοσχάρια; Τι ασθένεια "κουβαλούσαν;". Με πόσο θράσος και άνεση ο Α ή ο Β, λειτουργεί έτσι; Με τι επιπτώσεις στην υγεία ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ;

Όταν αναφερόμαστε λοιπόν στο ότι η διοίκηση είναι το μεγαλύτερο και περιβαλλοντικό πρόβλημα, το αναφέρουμε μετά λόγου γνώσεως. Η αδιαφορία της διοίκησης του Νομού, είναι κάτι που δεν το χωρά ο νους. Η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης, έχει φέρει την κατάσταση σε μορφή τριτοκοσμικής χώρας. Η πλήρης ανυπαρξία της διοίκησης, μπορεί τώρα να χαρακτηριστεί κι ως ηθικός αυτουργός θανάτων; Είναι αστείο λοιπόν να προσπαθούν οι διοικούντες τον ενιαίο σύνδεσμο απορριμμάτων, να πείσουν τους πολίτες ότι ενδιαφέρονται και ότι μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Είναι πλήρως αδιάφοροι και δεν δύνανται για το στοιχειώδες. Τώρα, αποδεικνύεται μακάβρια, ότι αδιαφορούν πλήρως για την υγεία των πολιτών.

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα και μέχρι να επανέλθουμε, εφιστούμε την μεγάλη προσοχή όλων όσων έρχονται σε επαφή με νερά. Ειδικά στον κάμπο του Νομού μας. Δεν φτάνει μόνον αυτό. Για παράδειγμα, αστυνομικός στον Νομό Θεσσαλονίκης που μάζευε σαλιγκάρια, προσβλήθηκε από το μικρόβιο. Προφανώς, ακούμπησε κάποιο χόρτο, επι παραδείγματι, μολυσμένο και από μια πληγή που είχε, έστω πολύ μικρή, μπήκε το μικρόβιο. Ο ψαράς πάλι, με τα χέρια του πέταξε τα καβούρια από την βάρκα του, που τα είχε από την προηγούμενη μέρα. Προηγήθηκαν οι μολυσμένοι αρουραίοι για να φάνε τα καβούρια.

Τέλος, καλούμε τον Ιατρικό σύλλογο, να κάνει τα απαραίτητα.

Όλα τα παραπάνω, δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με κινδυνολογία και δημιουργία εντυπώσεων. Υπάρχουν θάνατοι πλέον.

Ασλάνογλου Νίκος. Μέλος της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας