ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΡΗΤΗΣ:

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΩΝ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Μετά από μια δεκαετία (1994-2004), η απόλυτη περιφρόνηση προς τον κρητικό λαό έφθασε στο αποκορύφωμά του σήμερα (15-7-2004) με λιτή ανακοίνωση του Νομάρχη Ηρακλείου, που ανέφερε ότι «ο διαγωνισμός της ΔΕΗ κρίθηκε άγονος και οι φορητές ντιζελομηχανές δεν πρόκειται τελικά να τοποθετούν». Η ανακοίνωση αυτή, ένα μήνα πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, μας γεμίζει οργή, θλίψη, ντροπή και αηδία για τη διαφθορά της εξουσίας, την αδιαφορία των αρμοδίων, την έως σήμερα έλλειψη πολιτικής βούλησης, αλλά και την αδυναμία συντονισμού όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

Οι αντιφατικές αποφάσεις της ΔΕΗ, της Ρ.Α.Ε, της Δ.Ε.Σ.Μ.Η.Ε, έντεχνα συγκεκαλυμμένες από τον εκάστοτε υπουργό και με πρόσχημα των τοπικών αντιπαραθέσεων κυρίως μεταξύ Χανίων – Ηρακλείου, με αφορμή την επεκτατική πολιτική των αντίστοιχων εργοστασίων (Ξυλοκαμάρας και Λινοπεραμάτων), οδήγησαν σήμερα την Κρήτη σε ενεργειακό αδιέξοδο. Τα μπλακ-άουτ που προηγήθηκαν, αποτελούν οδυνηρή προειδοποίηση για ένα γενικό μπλακ-άουτ που θα ακολουθήσει ακόμα κι αν την ύστατη αυτή στιγμή δεν ληφθούν μέτρα επάρκειας ισχύος και εκσυγχρονισμού των δικτύων μεταφοράς. Η ενεργειακή κρίση της Κρήτης, έχει πλέον αφεθεί στο έλεος του Θεού ακόμα και σε ιδανικές καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Μέχρι σήμερα, οι μεθοδεύσεις και οι λογικές των διοικούντων υπήρξαν αδιέξοδες. Οι εναλλακτικές λύσεις που κατά καιρούς προτάθηκαν, στην πράξη αποδείχθηκαν ουτοπικές. Ο προγραμματισμός της ΔΕΗ ανύπαρκτος οδηγούσε πάντα σε εκβιασμούς και εμβαλωματικές λύσεις. Το υποβρύχιο καλώδιο, η προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε), τα νέα εργοστάσια Αθερινόλακκου και Κορακιάς, η δυνατότη-τα λειτουργίας τους σε συνδυασμένο κύκλο, η σταδιακή αποξήλωση των απαρχαιωμένων ντιζελομηχανών με αεριοστρόβιλους νέας τεχνολογίας κ.λ.π., που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, απέδειξαν την κοροϊδία και τις κοντόφθαλμες τοπικιστικές αντιλήψεις, σύμφωνα με τις οποίες ο στόχος είναι να ξεφορτωθούν κάποιοι τη ρύπανση από το πετρέλαιο και να την φορτωθούν άλλοι νομοί της Κρήτης.

Πέρα όμως από παραπάνω παλινωδίες που λίγο πολύ είναι γνωστές, υπάρχουν και οι άγνωστες πτυχές του ενεργειακού προβλήματος της Κρήτης, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε μπλακ άουτ και δεν είναι γνωστές στο ευρύτερο κοινό. Μεταξύ αυτών αναφέρω περιληπτικά τα εξής:

Α) ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ:

1) Έχουμε κληρονομήσει το πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης εδώ και μια δεκαετία που έχει γίνει πλέον εκρηκτική, λόγω πράξεων και παραλήψεων των προηγούμενων διοικήσεων και φορέων σε όλα τα επίπεδα και της αδυναμίας ν’ αναλύσουν το πρόβλημα πιθανόν από ελλιπή ενημέρωση.

2) Συγχρόνως με διάφορες δυσμενείς συγκυρίες για οικονομική ανάπτυξη του νησιού, η έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας υπήρξε μέχρι σήμερα σοβαρή, με επιπτώσεις και περιορισμούς σε διάφορους τομείς, όμως βραχυπρόθεσμα θα είναι ιδιαίτερα επώδυνη, ειδικά για την ενδοχώρα, με διακοπές διαρκείας κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

3) Οι μεθοδεύσεις που ακολουθούνται από αρμόδιους φορείς (Ρ.Α.Ε, Υπουργείο Ανάπτυξης, ΔΕΗ) παρ’ όλες τις καλές προθέσεις ορισμένων, οδηγούν σε οριστική λύση του προβλήματος όχι πριν το 2010 με ρυπογόνες εγκαταστάσεις.

4) Οι γενικές συνθήκες απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, που είναι άμεσα συνυφασμένες με την κατασκευή εργοστασίου στην Κορακιά, εις βάρος των Α.Π.Ε από την ιδιωτική πρωτοβουλία, είναι εντελώς ανώριμες, αλλά και χρονοβόρες.

5) Οι πολιτικοί, ανεξάρτητα από τον τρόπο που επιλέγουν να επικοινωνούν με την κοινωνία που τους επέλεξε, πρέπει να γνωρίζουν σε βάθος το αντικείμενο του προβληματισμού της.

6) Τρία χρόνια μετά την τυπική απελευθέρωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι προαναγγελθείσες ιδιωτικές επενδύσεις για την δημιουργία θερμοηλεκτρικών μονάδων ύψους 1,5 δις € παραμένουν στα χαρτιά.

7) Οι κοινοπραξίες που ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ τις σχετικές άδειες, έχουν καταστήσει σαφές, ότι θα προχωρήσουν στην υλοποίηση των επενδυτικών τους σχεδίων μόνον εφ΄ όσον εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους, ενώ οι τράπεζες αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τα σχέδια αυτά. Έτσι, τυπικά η απελευθέρωση στην Ελλάδα βάσει προγράμματος για βιομηχανικούς καταναλωτές δεν πρόκειται να έλθει πριν το 2005 και για οικιακούς καταναλωτές πριν το 2007 και ουσιαστικά λόγω αδράνειας δεν θα έρθει πριν από το 2010.

8) Παρακάτω φαίνονται εταιρείες που ΕΧΟΥΝ ΉΔΗ ΑΔΕΙΑ για δημιουργία θερμοηλεκτρικών μονάδων χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα:

• Ελληνικά Πετρέλαια (διύλιση και εμπορία πετρελαιοειδών)
• Tractebel (πολυεθνικός ενεργεια-κός όμιλος
• ΑΕΓΕΚ (κατασκευαστικός όμιλος)
• Enelco (αγορά ενέργειας)
• ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ (κατασκευές – ενέργεια)
• Edf (ενέργεια) στ. Ελληνική Τεχνοδομική (κατασκευές)
• Ιντρακόμ (τηλεπικοινωνίες)
• Alfa-Alfa Holdings (κατασκευές).

Επίσης, παραθέτω και τα ανενεργά επενδυτικά προγράμματα των αδειοδοτημένων εταιρειών, όπου φαίνεται καθαρά, ότι είμαστε δέσμιοι μεγάλων Ομίλων ελληνικών και ξένων:

Β) ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ:

1) Καμία επένδυση δεν μπορεί να προχωρήσει, εάν δεν έχουν προηγουμένως εξασφαλίσει αγοραστές για το μισό τουλάχιστον της παραγωγής της.

2) Καμία τράπεζα δεν θα βρεθεί να ρισκάρει την χρηματοδότηση των απαιτούμενων επενδύσεων για παραγωγή ενέργειας, εάν οι επενδυτές δεν γνωρίζουν από πριν, πόσο θα τους κοστίσει η παραγωγή ρεύματος και σε ποιόν θα το πουλάνε και πόσο.

3) Η Δ.Ε.Η δεν μπορεί να αγοράσει ρεύμα από ιδιώτες, εάν οι τελευταίοι δεν της το πουλάνε φθηνότερα, σε σύγκριση με το κόστος παραγωγής των μονάδων της, πράγμα αδύνατον για την ΚΡΗΤΗ.

Γ) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1) Η Ρ.Α.Ε δημιουργεί αναιτιολόγητα -κινούμενη μέσα στα πλαίσια του Νόμου Απελευθέρωσης- ευοίωνες προοπτικές για το εργοστάσιο της Κορακιάς, αποκοιμίζοντας τις ανησυχίες των αρμόδιων φορέων, που όμως θα κληθούν να επωμισθούν το βάρος των αντιδράσεων και διαμαρτυριών της τοπικής κοινωνίας.

2) Επομένως, εύλογα πρέπει να ερωτηθεί η Ρ.Α.Ε: α) Αφού μέχρι σήμερα δεν έχει πραγματοποιήσει καμία επένδυση στην ενέργεια, γιατί αισιοδοξεί για την Κρήτη; β) Πότε θα εξαλειφθούν οι παρά-γοντες που επέδρασαν στις καθυστερήσεις των επενδυτών που έχουν ήδη άδεια κατασκευής, ώστε να ανοίξει ο δρόμος ανάληψης δράσης από τους ιδιώτες; γ) Πώς προβλέπεται η αντικατάσταση του καυσίμου του εργοστασίου με φυσικό αέριο και πότε θα δημιουργηθούν οι σχετικές προϋποθέσεις, δεδομένης της γεωγραφικής ιδιομορφίας της Κρήτης; δ) Η παρηγοριά που δίνει η Ρ.Α.Ε, πως εάν κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός η ανάληψη του έργου από τη ΔΕΗ -προβλέπεται από το άρθρο 11 του Ν. 2773/1999- μήπως «είναι παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να ξεψυχήσει»;

Μετά τα παραπάνω στοιχεία, η εντύπωση που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι, ότι αυτοί που έχει επιλέξει ο εκάστοτε υπουργός για το συντονισμό και τον προγραμματισμό, όσον αφορά τη λύση του ενεργειακού της Κρήτης, είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν, ή είναι τόσο ισχυροί που αδιαφορούν για τις κυβερνητικές δεσμεύσεις των προηγούμενων Υπουργών Ενέργειας προς τους τοπικούς φορείς. Αδιαφορούν για το υψηλό κόστος παραγωγής των μονάδων αυτών, αδιαφορούν για μια λύση που να είναι βιώσιμη, οικονομική και σέβεται προπαντός το Περιβάλλον, συντηρώντας τη συμβατική και μη βιώσιμη λύση, που έρχεται σε αντίθεση με όλο τον Κρητικό λαό και με τα ίδια τα συμφέροντα της ΔΕΗ, λόγω υψηλού κόστους παραγωγής.

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ, ΕΑΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΜΠΑΙΖΕΤΑΙ.
 
ΜΑΝΟΛΗΣ ΒΟΥΤΥΡΑΚΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ - ΠΕΡΙΒ/ΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.