του Γιάννη Κουτελίδα - 09/02/2010

Από το www.archipelago.gr

Σε μία παγιωμένη κατάσταση τείνει να μετατραπεί το συχνό πλέον φαινόμενο των εκβρασμών θαλάσσιων θηλαστικών και χελωνών στις ελληνικές θάλασσες. Τα στοιχεία που συνέλεξε το Αρχιπέλαγος από το φθινόπωρο μέχρι σήμερα παρουσιάζουν μία κατάσταση τουλάχιστον λυπηρή, που καθιστά τη χώρα μας ανάξια να διαχειριστεί τον σπάνιο φυσικό της πλούτο και επικίνδυνη στην προσπάθεια διατήρησης της βιοποικιλότητας της θαλάσσιας ζωής.

Εκβρασμοί σημειώθηκαν σε διάφορα σημεία της ελληνικής ακτογραμμής: Θεσσαλονίκη, Βόλο, Βάρκιζα, Μυτιλήνη, Σάμο, Κω (2) και αν αναλογιστούμε, πως για κάθε θαλάσσια χελώνα ή δελφίνι που βρίσκεται θανατωμένο αντιστοιχούν περίπου άλλες είκοσι περιπτώσεις που δεν εντοπίζονται, τότε εύλογα συμπεραίνουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Η ανθρώπινη συμπεριφορά είτε άμεσα (με τις ηθελημένες θανατώσεις), είτε έμμεσα (μέσω της αυξανόμενης και εκτεταμένης θαλάσσιας ρύπανσης), είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη δραστική μείωση των πληθυσμών αυτών των σπάνιων ειδών στις ελληνικές θάλασσες. Παράλληλα όμως διαταράσσονται σημαντικά οι ισορροπίες των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Δυστυχώς πέρα από την ευαισθητοποίηση ορισμένων πολιτών και αξιωματικών του λιμενικού σώματος που σπεύδουν να καταγράψουν και να αναφέρουν τα συμβάντα, δεν υπάρχει η στοιχειώδης εκπαίδευση στους τελευταίους, για την αναγνώριση του είδους των εκβρασμένων ζώων, ενώ οι βασικές γνώσεις παροχής ¶ βοηθειών σε θαλάσσια θηλαστικά και χελώνες συνεχίζουν να μην αποτελούν προτεραιότητα και να βρίσκονται διαρκώς εκτός "διδακτέας" ύλης.

Γιάννης Κουτελίδας
Αρχιπέλαγος, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.