|
Κερνάμε νερό από τον Ασωπό! |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Νερό
|
|
ΙΤΑΠ
,
Δευτέρα, 19 Ιανουάριος 2009
|
Το κείμενο προέρχεται από το φυλλάδιο που μοίρασε το Ινστιτούτο για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη και τον Πολιτισμό σε happening την Παρασκευή 16.1.09 το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος και στο οποίο μοίρασε λύμα από τον «καθαρό» Ασωπό ποταμό σε ποτηράκια.
Όπως περιγράφεται στα οικεία blog, «ηταν όλοι τους εκεί σήμερα στο Σύνταγμα. Πολίτες και φορείς της Βοιωτίας. Όλοι όσοι εδώ και χρόνια αγωνίζονται για την σωτηρία του Ασωπού και της ευρύτερης περιοχής Οινοφύτων. Αλλά και ενεργοί πολίτες. Ο παπα-Γιάννης γέμιζε τα μπουκαλάκια με το μαύρο και δύσοσμο νερό του Ασωπού και τα μοίραζε στους περαστικούς που τα κοίταζαν με απορία και αποτροπιασμό!!! Μια συμβολική κίνηση με σκοπό την ενημέρωση και την ευασθητοποίηση της κοινής γνώμης και των απλών πολιτών αυτής της πόλης για μια τεράστια οικολογική - περιβαλλοντική ζημιά που έχει συντελεσθεί στην περιοχή και που ακόμη είναι εκεί!!! Μια εκδήλωση με σύνθημα "Σώστε τον Ασωπό" που διατρανώνει την αποφασιστικότητα των Βοιωτών και όχι μόνο, να αγωνιστούν όλοι μαζί, συντονισμένα και μαχητικά για το δικαίωμα στην δημόσια υγεία και στο καθαρό πόσιμο νερό»
Η Τραγωδία του Ασωπού
Η Τραγωδία του Ασωπού καταδεικνύει το είδος της περιβαλλοντικής πολιτικής και του μοντέλου οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης που ακολουθεί η Ελληνική πολιτεία.
Από το 1969 ο ποταμός είναι -παρανόμως- αποδέκτης μη επεξεργασμένων βιομηχανικών λυμάτων ενώ η ευρύτερη παρα-Ασώπεια περιοχή έχει μετατραπεί σΆ ένα απέραντο βιομηχανικό πάρκο χωρίς τις απαραίτητες υποδομές και φυσικά χωρίς κανένα χωροταξικό σχεδιασμό.
Η ανεξέλεγκτη απόρριψη κάθε είδους τοξικών ουσιών σε υγρή, αέρια ή στερεά μορφή στην υδρολογική λεκάνη του Ασωπού ποταμού προκαλεί μια άνευ προηγουμένου περιβαλλοντική καταστροφή με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία και την οικονομία. Η ανησυχητική αύξηση κρουσμάτων καρκίνου στην περιοχή των Οινοφύτων προκάλεσε την αντίδραση των πολιτών η οποία κατέληξε στην ανίχνευση του τοξικού εξασθενούς χρωμίου στον υδροφόρο ορίζοντα τον Αύγουστο του 2007.
Η σιωπή της πολιτείας για όσα συμβαίνουν στην περιοχή είναι εκωφαντική. Από το ξέσπασμα του σκανδάλου μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα για την αποτίμηση της ζημιάς πόσο μάλλον για την αποκατάσταση της. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς ενώ αγνοείται παντελώς η ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία. Αποφεύγεται συστηματικά η έρευνα για τα πραγματικά επίπεδα ρύπανσης, η λήψη δραστικών μέτρων αντιρύπανσης, απορρύπανσης και δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την υγεία κάθε εκτιθέμενου. Ούτε λόγος βέβαια για την απόδοση των ευθυνών στους ρυπαίνοντες.
Ακόμα και οι πρόσφατα εκδοθείσες άδειες για βιομηχανίες στην περιοχή των Οινοφύτων εκδόθηκαν με την ίδια παράλογη και παρόνομη πρακτική που ακολουθήθηκε στο παρελθόν και καμιά βιομηχανία δεν υποχρεώθηκε να συμορφωθεί με την
νομοθεσία.
Χιλιάδες κάτοικοι της Βοιωτίας καταναλώνουν ως πόσιμο νερό ένα κοκτέιλ βαρέων μετάλλων, το οποίο χρησιμοποιείται τόσο στις αγροτικές καλλιέργειες όσο και στα βιομηχανικά παραγόμενα τρόφιμα που φτάνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και το εξωτερικό.
Απέναντι σΆ όλα αυτά η Ελληνική πολιτεία απαντά με δαπανηρά και άκρως καλλιτεχνικά επικοινωνιακά κόλπα προσπαθώντας να υποβαθμίσει την σοβαρότητα του προβλήματος.
Την ίδια στιγμή η χώρα μας καταδικάζεται συνεχώς από την Ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη για παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενώ στην εγχώρια αγορά μας πουλάνε το ψευδοδίλημα: ρύπανση ή ανεργία! Παράλληλα διώκονται όσοι πολίτες τολμούν να καταγγείλουν τον παραλογισμό.
Ζητάμε καθαρές και βιώσιμές επιχειρήσεις που θα εξασφαλίζουν υγεία και δουλειά σε μας και τα παιδιά μας σε ένα φιλόξενο και ασφαλές περιβάλλον. Αντί γιΆ αυτό έχουμε θνησιγενείς επιχειρήσεις που μόλις ρημάξουν ένα τόπο φεύγουν για αλλού αφήνοντας στους πολίτες καρκίνο και ανεργία.
Αν η καταστροφή των φυσικών πόρων ενός κράτους αποτελεί εχθρική πράξη τότε στην Ελλάδα ο εχθρός είναι εσωτερικός. Η ίδια η πολιτεία που υποτίθεται προστατεύει νερά-γη-αέρα, αφήνει τους μεγάλους οικονομικούς κολοσσούς να ξεφορτώνονται τα τοξικά που παράγουν πετώντας τα ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον.
Η ρύπανση του Ασωπού και των υπογείων νερών συνεχίζεται και εντείνεται μαζί με την παντελή έλλειψη διαχείρισης των στερεών και αερίων βιομηχανικών αποβλήτων.
Το νερό απΆ τον Ασωπό συνεχίζει να καταλήγει στο στομάχι μας. Σύμφωνα με την πολιτεία το νερό αυτό είναι καθαρό, υγιεινό και ασφαλές. Εσείς τι λέτε;
ΥΠΕΧΩΔΕ και ΤΕΧΝΗ
Η τέχνη στη δαγκάνα της υπουργικής εταιρικής ευθύνης
Μπορεί η τέχνη να «εξευγενίσει» την απρόκλητη βαρβαρότητα του ΥΠΕΧΩΔΕ; Στην έκθεση ART+NATURE, είδαμε 80 εξαιρετικούς καλλιτέχνες, υπήρχε άρτια οργάνωση και έργα υψηλής αισθητικής. Ένα κύμα ομορφιάς και ευαισθησίας. Ένα καλλιτεχνικό λιφτινγκ στο τραυματισμένο πρόσωπο του υπουργείου.
Η συνταγή είναι παλιά και δοκιμασμένη από τις εταιρίες που στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης προτιμούν να διαφημίζουν την οικολογική ευαισθησία τους παρά να υιοθετούν σοβαρές φιλο-περιβαλλοντικές πολιτικές. Πιστό στη λογική του σύγχρονου μάρκετινγκ το ΥΠΕΧΩΔΕ χρησιμοποιεί την τέχνη ως σαπουνάδα για το «πράσινο» ξέπλυμα του.
Όμως πίσω από τη βιτρίνα η Ελλάδα συνεχίζει να μας πληγώνει. Πόλεις δυσλειτουργικές, αέρας επικίνδυνος, νερά με εξασθενές χρώμιο, θάλασσα άδεια από ψάρια, καμένα δάση, φαραωνικά σχέδια τσιμεντοποίησης της υπαίθρου, καμία ενεργειακή πολιτική, με σκουπίδια και γκολφ παντού.
Και η τέχνη σε ρόλο εορταστικού αμπαλάζ για αποδέκτες με ψαγμένα γούστα και οξυμένα αισθητικά κριτήρια.
Αναρωτιόμαστε:
• πόσο αχρωμάτιστη πολιτικά μπορεί να είναι η συμμετοχή καλλιτεχνών σε τέτοιες εκδηλώσεις;
• τι καινούργιο μάθαμε από την ART + NATURE -εκτός από ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ δείχνει πλέον νΆ αγωνιά
Τι είναι το εξασθενές χρώμιο
Το εξασθενές χρώμιο είναι ένα χημικό στοιχείο που ανήκει στην οικογένεια των βαρέων μετάλλων.
Σπανιότατα το συναντάμε ελεύθερο στην φύση. Έχει πολλές σημαντικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται κυρίως από κάθε είδους μεταλλουργικές βιομηχανίες. Χαρακτηρίζεται ως ισχυρά τοξικό, μεταλλαξιογόνο, βλαπτικό αναπαραγωγής, οξειδωτικό και επικίνδυνο για το περιβάλλον. Η οποιαδήποτε έκθεση ανθρώπων στην ουσία αυτή είναι απαγορευτική.
Η παρουσία του στο νερό κατά κανόνα οφείλεται στην ανεξέλεγκτη απόρριψη υγρών εργοστασιακών λυμάτων στα ποτάμια, στο έδαφος ή και υπεδάφια.
Όπως και άλλα βαριά μέταλλα μπορεί να προσβάλει τον ανθρώπινο οργανισμό με την εισπνοή, διαδερμικά είτε με την κατάποση. Η δράση των βαρέων μετάλλων δεν περιορίζεται στον οργανισμό που έχει εκτεθεί αρχικά αλλά επηρεάζουν και τις επόμενες γενιές αφού περνούν στο έμβρυο και κάνουν ζημιά στο γενετικό υλικό.
Στην Βοιωτία χιλιάδες κάτοικοι είναι εκτεθειμένοι χρόνια τώρα σε διάφορα βαρέα μέταλλα αφού ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας απ΄ τον οποίο αντλείται νερό για ανθρώπινη χρήση έχει ρυπανθεί και ρυπαίνεται διαρκώς από κάθε είδους βιομηχανικά λύματα με την εγκληματική ανοχή της Ελληνικής πολιτείας.
Περισσότερα για την τραγωδία του Ασωπού μπορείτε να βρείτε στις διευθύνσεις www.asopossos.wordpress.com και www.itap.gr
Ι.Τ.Α.Π.
Ινστιτούτο για την Τοπική
Αειφόρο Ανάπτυξη και τον
Πολιτισμό
www.itap.gr
cityzen6@gmail.com
.
ecocrete.gr . |
Cavo Sidero
