ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
www.ecogreens.gr
e-mail: ecogreen@otenet.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31, 10562, τηλ. 210.3241001
Θεσσαλονίκη: Φιλίππου 51, 54631, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2004:
ΝΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Για τον οικολογικό χώρο, η Πρωτομαγιά μπορεί να είναι ΚΑΙ γιορτή της άνοιξης ΚΑΙ παγκόσμια ημέρα των εργαζομένων και των αγώνων τους. Τα συνδικάτα και οι εργατικές διεκδικήσεις δεν έχουν βέβαια την αίγλη και την απήχηση που είχαν άλλοτε, αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορούμε να πετάξουμε και το μωρό μαζί με τα απόνερα της σκάφης.

- Η πρόσφατη «Έκθεση Γκαργκάνα» δείχνει αρκετά εύγλωττα το ποιοι θα πληρώσουν τα χρέη της Ολυμπιάδας.

- Η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να απορροφήσει τη μετάβαση στο ευρώ χωρίς έκρηξη του πληθωρισμού, συρρικνώνει κυρίως τα εισοδήματα των εργαζομένων.

- Η απειλή οικονομικής ύφεσης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες σημαίνει κίνδυνο εκτεταμένης ανεργίας.

- Τα συνδικάτα λείπουν εκεί ακριβώς που χρειάζονται περισσότερο: στους χώρους εργασίας του ιδιωτικού τομέα, όπου συχνά δεν τηρείται ούτε καν η εργατική νομοθεσία.

- Το άνοιγμα νέων συζητήσεων για το ασφαλιστικό συγκαλύπτει το βασικό γεγονός ότι οι ασφαλιστικές εισφορές αποτελούν φορολογία επί της εργασίας και ότι μια «πράσινη» φορολογική μεταρρύθμιση που θα εξασφάλιζε πόρους από άλλες πηγές, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τα δεδομένα υπέρ των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Όσο περιορίζουμε τους αγώνες μας στην απλή αναδιανομή των όσων παράγονται,  αφήνουμε άθελά μας ανοικτό το έδαφος στο νεοφιλελευθερισμό. Ερωτήματα για το τι παράγουμε (και τι καταναλώνουμε), με τι τρόπο και τι επιπτώσεις, είναι απαραίτητο να βρουν τις απαντήσεις εκείνες που θα δώσουν μια νέα διάσταση όχι μόνο στους εργατικούς αγώνες και στην απήχησή τους αλλά και στο συνολικότερο αίτημα για χειραφέτηση της κοινωνίας.

Με τις σκέψεις αυτές οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουν κάποια σημεία από το προγραμματικό τους πλαίσιο για την εργασία, ελπίζοντας στο άνοιγμα ενός διαλόγου που έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά.

Η υποστήριξή μας προς τον κόσμο της εργασίας είναι δεδομένη αλλά όχι άκριτη.

Θεωρούμε την εργασία δικαίωμα, θέτουμε τους ανθρώπους (όπως και τη φύση) πάνω από τα κέρδη, διεκδικούμε εργασία με δικαιώματα, δημιουργικότητα και νόημα, προωθούμε θεσμούς δημοκρατίας και στους χώρους δουλειάς. Απαιτούμε δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλούτου, θέλουμε συνδικάτα πέρα από συντεχνιακές λογικές, αυτόνομα, ελκυστικά στους εργαζόμενους και αποτελεσματικά στη δράση τους, στηρίζουμε μορφές κοινωνικής οικονομίας που υπερβαίνουν τη μισθωτή εργασία, προωθούμε αντιλήψεις που αποβλέπουν στη συνοχή της ομάδας των εργαζομένων και τη συμμετοχή τους στο παραγόμενο τελικό προϊόν. Απορρίπτουμε όμως κατηγορηματικά την υποταγή της ζωής στην παραγωγή και την εργασία, τη δημιουργία και συντήρηση θέσεων εργασίας με κάθε τίμημα, όπως και την περιθωριοποίηση όσων μένουν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.

- Συνθήκες εργασίας, εργασιακό περιβάλλον και ασφάλεια των εργαζομένων αποτελούν για μας προτεραιότητα. Η εξάλειψη των ανθυγιεινών παραγόντων και του εργασιακού στρες απαιτεί αυξημένα δικαιώματα ελέγχου από τους ίδιους τους εργαζόμενους και συνδέεται με γενικότερες αλλαγές προς την κατεύθυνση της αειφορίας και της καθαρής παραγωγής. Στοιχείο ποιότητας στην εργασία, αποτελεί η απελευθέρωση της δημιουργικότητας αλλά και η μείωση του εργάσιμου χρόνου, που μπορεί να συμβάλει και στη μείωση της ανεργίας.

- Ο φόβος της ανεργίας αποτελεί σήμερα το ισχυρότερο όπλο πίεσης προς τους εργαζομένους. Όμως η μισθωτή εργασία δεν αποτελεί τη μόνη μορφή κοινωνικής προσφοράς, και συχνά η αργία μπορεί να είναι εξίσου ή και περισσότερο δημιουργική. Με δεδομένη την αδυναμία των σύγχρονων οικονομιών να δημιουργήσουν αξιοπρεπή απασχόληση για όλους, αντιτασσόμαστε στον κοινωνικό στιγματισμό των ανέργων και διαχωρίζουμε το «δικαίωμα στη δουλειά» από το δικαίωμα σε ένα βασικό εισόδημα για όλους όσους μένουν (ή επιλέγουν να μείνουν) εκτός αγοράς εργασίας, συνδυασμένο με παροχή δυνατοτήτων για κοινωνική προσφορά.(…)

- Στα ζητήματα απορρύθμισης και ελαστικότητας απορρίπτουμε τόσο την υποχρεωτική προσαρμογή των εργαζομένων στις ανάγκες των επιχειρήσεων όσο και την ανελαστική προσκόλληση στα παραδοσιακά πρότυπα απασχόλησης, που αγνοούν τις ιδιαίτερες ανάγκες μεγάλων κοινωνικών ομάδων όπως των γυναικών και των νέων. Στηρίζουμε όμως τις μορφές ευελιξίας που ασκούνται με απόλυτα ατομική επιλογή κάθε εργαζομένου, κατοχυρώνουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και διασφαλίζονται ως εργασιακό δικαίωμα με συνδικαλιστικές εγγυήσεις.

- Οι διακρίσεις στην εργασία αποτελούν κεντρικό ζήτημα. Γυναίκες, μετανάστες, πρόσφυγες, φορείς του AIDS, άτομα με ειδικές ανάγκες, αντιμετωπίζουν προβλήματα τόσο σε σχέση με την αναζήτηση απασχόλησης όσο και σε σχέση με τους όρους εργασίας. Η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού συνδέεται εδώ με τους αγώνες για τα εργασιακά δικαιώματα.

- Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, όπου η εργατική νομοθεσία παραβιάζεται σε τόσο μεγάλη έκταση….. Η αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων δεν απαιτεί μόνο συνδικαλιστικούς αγώνες και νομοθετικές παρεμβάσεις, αλλά και μια γενικότερη κουλτούρα «μηδενικής ανοχής» απέναντι στην αυθαιρεσία εντός και εκτός εργασιακών χώρων.

Η Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.