Το αίτημα για ποιότητα ζωής, είναι από τα βασικά, καθολικά και διαρκή αιτήματα της Δημοκρατίας
Με λίγα και περιεκτικά λόγια στη 33η επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας ανήγαγε κατά την ομιλία του την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος σε μείζον δημοκρατικό ζήτημα.
Συγκεκριμένα τόνισε: «όταν μιλάμε σήμερα για ποιότητα δημοκρατίας, δεν μπορούμε παρά να έχουμε στο νου μας μία οικολογική δημοκρατία που θα έχει στο επίκεντρο την προστασία της φύσης. Οι πυρκαγιές έδειξαν για άλλη μια φορά με δραματικό τρόπο ότι παραμένει ζητούμενο το μέτρο της οικολογικής ευαισθησίας που θα μας προστατεύσει από τη βία του τσιμέντου και της εξαφάνισης του πρασίνου.
Τις συνέπειες της καταστροφής της φύσης τις βιώνουμε όλοι μας, όμως περισσότερο αυτοί που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές. Οι ευπορότεροι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, σπίτια κοντά στο πράσινο, φυγές στην ύπαιθρο, πρόσβαση στη θάλασσα. ΓιΆ αυτό η προστασία του περιβάλλοντος είναι πλέον ζήτημα δημοκρατίας.
Και η συμμετοχή στον αγώνα για τη σωτηρία της φύσης είναι υψηλό δημοκρατικό καθήκον του πολιτικού μας συστήματος, κάθε πολίτη που δεν θέλει απλώς να ευημερήσει, αλλά να ευτυχήσει κυνηγώντας το όνειρο ενός καλύτερου βιώσιμου κόσμου»
Μέχρι σήμερα οι πολιτικές ηγεσίες και οικονομικές ολιγαρχίες την οικολογική κρίση την αντιμετώπιζαν με μια σειρά ημίμετρα. Η οικονομική ανάπτυξη είχε κάθε προτεραιότητα επιδιώκοντας με κάθε τρόπο λιγότερο κόστος και περισσότερο προϊόν.
Στην έννοια του κόστους όμως οι οικονομολόγοι ξεχνούν να συμπεριλάβουν και το κοινωνικό κόστος, που είναι η μόλυνση, η ρύπανση και οι φυσικές καταστροφές και γενικά η υποβάθμιση της ζωής μας. Ακόμη, η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, ειδικά μετά από καταστροφικές πυρκαγιές, συνεπάγεται ένα δυσβάστακτο οικονομικό κόστος, το οποίο βαραίνει σε τελευταία ανάλυση το κράτος, αφού συμπεριλαμβάνεται στα γενικά έξοδα για, αναδασώσεις, αντιπλημμυρικά έργα, αποζημιώσεις, πρόσληψη προσωπικού, αγορά εξοπλισμών κ.λ.π.
Έχει μάλιστα υπολογιστεί ότι στις ανεπτυγμένες χώρες το κόστος προστασίας του περιβάλλοντος ανέρχεται περίπου στο 2% του Α.Ε.Π, ενώ το κόστος καταστροφής σε χαμένη παραγωγική ικανότητα, δαπάνες αποκατάστασης και ζημιές από τη ρύπανση φτάνει το 5% όταν δεν λαμβάνονται μέτρα προστασίας.
Το αίτημα για ποιότητα ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες είναι: Βασικό (γιατί αφορά τις δομές των καταναλωτικών κοινωνιών), καθολικό (γιατί αφορά όλους τους ανθρώπους και αναφέρεται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δράσης) και διαρκές (γιατί η πρόοδος που συντελείται στο πλαίσιο των καταναλωτικών κοινωνιών δεν συνεπάγεται βελτίωση και των δεικτών ποιότητας ζωής)
To περιεχόμενο του όρου ποιότητα ζωής σε μια Οικολογική Δημοκρατία, πρέπει νΆ ανταποκρίνεται στη σωματική ευεξία, την ψυχοπνευματική καλλιέργεια και την ολοκλήρωση του ανθρώπου, Οι προϋποθέσεις αυτές έχουν να κάνουν με παραμέτρους της καθημερινότητας και όλο το φάσμα δραστηριοτήτων και αναγκών του ανθρώπου όπως:
- βιοτικό επίπεδο: κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών σίτισης, ένδυσης, ώστε να καθίσταται άνετη η διαβίωση.
- σωματική υγεία: αξιοπρεπείς όροι υγιεινής και ιατροφαρμακευτική φροντίδα.
- εργασία: προϊόν προσωπικής επιλογής, εξασφάλισής της, δημιουργικότητα, κοινωνική προσφορά, ασφάλεια, οικονομική άνεση
- θεσμικό πλαίσιο: πολιτειακή οργάνωση που κατοχυρώνει και εξασφαλίζει τα δικαιώματα τις υποχρεώσεις και τις ελευθερίες των πολιτών. Θεσμοί στην υπηρεσία των γνήσιων κοινωνικών και ατομικών αναγκών και όχι άνθρωποι υπηρέτες των θεσμών. Θεσμοί στην υπηρεσία της ειρηνικής συνύπαρξης.
- φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον: οργανική και όχι ανταγωνιστική σχέση μεταξύ φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Χωροταξική κατανομή που επιτρέπει την ενσωμάτωση του αστικού στο φυσικό περιβάλλον. Πόλεις σχεδιασμένες για τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες.
- κοινωνικές σχέσεις: αλληλοσεβασμός, συνεργασία, πνεύμα συναντίληψης, αλληλεγγύη, ενδιαφέρον, δικαίωμα στη διαφορά, αποδοχή μειονοτήτων, φιλικότητα.
Την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής δεν πρέπει να την θυμόμαστε όμως, μετά από τις φυσικές καταστροφές, οι οποίες έτσι και αλλιώς υποβαθμίζουν το περιβάλλον όπου ζει και αναπτύσσεται ο άνθρωπος, αλλά να την συνειδητοποιήσουμε καθημερινά μέσω των προβλημάτων που συντελούν στην κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, ειδικά στις μεγάλες πόλεις.
Η επιδείνωση της ποιότητας ζωής στις μητροπολιτικές περιοχές δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Οι ειδικοί ομιλούν σήμερα για την κρίση που μαστίζει τα αστικά κέντρα, τα οποία γίνονται παγίδες θανάτου σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, ενώ φυσικοί, οικολογικοί και παραγωγικοί πόροι, συρρικνώνονται με αμείωτους ρυθμούς και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα γύρω από αυτά υποβαθμίζονται σε μη ανατρέψιμο σημείο.
Η πολιτιστική κληρονομιά και η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία εξαφανίζονται ημέρα με την ημέρα. Η ρύπανση του αέρα, των νερών και του εδάφους αυξάνονται συνεχώς. Τα αυτοκίνητα πολλαπλασιάζονται προκαλώντας εμφράγματα στις έτσι και αλλιώς μπλοκαρισμένες αρτηρίες του οδικού δικτύου.
Όλα τα παραπάνω προβλήματα, μπορούν να λυθούν από μια μορφή Δημοκρατίας – άμεσης και συμμετοχικής – όπου οι πολίτες θα συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της ποιότητας ζωής τους, στην οικονομία την κοινωνία, τους πλουτοπαραγικούς πόρους, το περιβάλλον και την υγεία τους. Δεν θα κατευθύνουν τη ζωή τους τα μεγάλα συμφέροντα,, οι πλανητάρχες και οι πολυεθνικές. Οι ίδιοι οι πολίτες με δημοψηφίσματα θα παίρνουν τις αποφάσεις για τα μεγάλα και σοβαρά θέματα. Η κοινωνία της πληροφορίας μπορεί να βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή.
Ίσως αυτά, αλλά και οι καταστροφικές πυρκαγιές με τους τρείς νεκρούς πυροσβέστες οδήγησαν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, νΆ αναφερθεί στο όραμα της Οικολογικής Δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο στις 24 Ιουλίου, ενώπιον όλων των πολιτικών αρχηγών. Για πρώτη φορά πρόεδρος δημοκρατίας, αναλαμβάνει την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος για μια καλύτερη ποιότητα ζωής των πολιτών και μάλιστα ενώπιον της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, αλλά και του λαού.
Πηγές:
1) Δοκίμια Σύγχρονου Προβληματισμού: Παναγιώτη Σ. Κωτσαδάμ.
2) H διαφθορά της εξουσίας: K. Σιμόπουλου.
3) Διαδίκτυο
Μανόλης Βουτυράκης
Φυσικός Περιβαλλοντολόγος
Πρόεδρος του Συλλόγου Προώθησης των Α.Π.Ε. στην Κρήτη (Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ.)
manolisboyt2007@yahoo.gr
.
ecocrete.gr . |
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ
Cavo Sidero
