|
Η θέση επενδυτών για την επίτευξη του στόχου των Α.Π.Ε. |
|
|
|
Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ. -
Ενεργειακό
|
|
Μανόλης Βουτυράκης
,
Τετάρτη, 09 Μάιος 2007
|
Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ 20,1% ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ Α.Π.Ε.
Επιφυλακτικοί, ως απαισιόδοξοι εμφανίστηκαν οι επενδυτές στο 3ο Εθνικό Συνέδριο για την εφαρμογή των Α.Π.Ε., που έγινε στην Αθήνα από 23-25 Φεβρουαρίου 2005 με σκοπό, τη διερεύνηση επίτευξης του στόχου 20,1% ηλεκτροπαραγωγή από Α.Π.Ε ως το 2010. Στο Εθνικό Συνέδριο συμμετείχα με την εισήγηση «Εμπειρίες από την εγκατάσταση Α.Π.Ε. στην Κρήτη» και ως εκ τούτου γνωρίζω από πρώτο χέρι, τη προσφορά τους στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Ανατολική Κρήτη. Συμφωνώ ότι αρχικά είχαν να ξεπεράσουν πολλά προβλήματα λόγω απειρίας των ιδίων και της πολιτείας, αλλά διαφωνώ στο γεγονός ότι δεν έχουν μερίδιο ευθύνης στην καθυστέρηση υλοποίησης Α.Π.Ε. στο νησί μας.
Σύμφωνα με τις εισηγήσεις τους, η επίτευξη του στόχου προϋποθέτει καταρχήν την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος τουλάχιστον 3.000MW, όταν τα υφιστάμενα σήμερα αποδίδουν μόνο 670MW. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η πολιτεία, η οποία έχει δημιουργήσει πολλά γραφειοκρατικά, αδειοδοτικά, χωροταξικά, χρηματοοικονομικά προβλήματα. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από την έκθεση που υπέβαλε η Ελλάδα στην Ε.Ε. Η απαισιοδοξία της Ελληνικής θέσης εκφράστηκε με την θέση ότι « ο στόχος δεν είναι επιτεύξιμος»
Χαρακτηριστικό του ανέφικτου επίτευξης του στόχου είναι το γεγονός, ότι οι επενδυτές πρέπει να οκταπλασιάσουν τους ετήσιους ρυθμούς τους ως το 2010. Οι λόγοι της καθυστέρησης είναι πολλοί και τους έχουμε αναφέρει κατΆ επανάληψη. Οι ελληνικές εταιρείες, έχουν την εμπειρία, την οικονομική αξιοπιστία, την πιστοληπτική ικανότητα και την βούληση να επενδύσουν στις Α.Π.Ε. με ρυθμούς δεκαπλάσιους από τους σημερινούς. Υπάρχει όμως κάτι άλλο που τους εμποδίζει.
Το τι τους εμποδίζει είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο έχει αναπτυχθεί πολλές φορές και σε διάφορες εκδηλώσεις για τις Α.Π.Ε. Επιγραμματικά και μόνο μπορούμε να αναφέρουμε τη γραφειοκρατία, περιβαλλοντική υπερευαισθησία (και σαν τέτοια εννοούμε την πέραν της καλοπροαίρετης και εξ αντικειμένου επιβαλλόμενης προστασίας του ελληνικού τοπίου), την έλλειψη ηλεκτρικών δικτύων και φυσικά την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού.
Σχετικά με το νέο νόμο 3468 που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2006, δεν βελτίωσε την κατάσταση στο τομέα αδειοδότησης έργων Α.Π.Ε. Αντίθετα κατάφερε να φρενάρει, όχι τα έργα αλλά τις ίδιες τις αιτήσεις που υποβάλλονται προς τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.). Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο, ο ρυθμός αιτήσεων προς την Ρ.Α.Ε. έχει σχεδόν μηδενιστεί, αφού θεσπίσθηκαν νέες προϋποθέσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος, όπως π.χ. το ότι πρέπει ο επενδυτής να έχει μετρήσει επί 12 μήνες το αιολικό δυναμικό της περιοχής του.
Επίσης ο συγκεκριμένος νόμος έχει καθιερώσει για πρώτη φορά την υποχρέωση, οι μετρήσεις αυτές (του αιολικού δυναμικού) να έχουν εκτελεστεί όχι από τις εταιρείες που κάνουν τις επενδύσεις, αλλά από πιστοποιημένο φορέα. Οι μοναδικοί όμως πιστοποιημένοι φορείς στη χώρα μας είναι το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Κ.Α.Π.Ε), και δύο ιδιωτικοί φορείς, οι οποίοι όμως έχουν κατακλυσθεί από αιτήσεις για τέτοιες μετρήσεις. Το γεγονός αυτό μαζί με άλλες περιβαλλοντικές προϋποθέσεις που θεσπίσθηκαν για να πάρει κάποιος άδεια παραγωγής δημιούργησαν δυσφορία, ανησυχία και ταλαιπωρία στους επενδυτές.
Το χωροταξικό είναι εκείνο που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των Α.Π.Ε. Πρόκειται για μια θλιβερή ιστορία. Όπως πάντοτε, η Πολιτεία καταφέρνει να αιφνιδιάζει και να εντυπωσιάζει, είτε με τις υπερβολικές καθυστερήσεις, είτε με παλινδρομήσεις και πρόχειρες αποφάσεις. Το ίδιο έχει γίνει και με το χωροταξικό. Η υλοποίηση του χωροταξικού σχεδίου είναι μια σαφέστατη υποχρέωση, η οποία έχει αναληφθεί εδώ και πολλά χρόνια
Υπήρξαν και υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις, τις οποίες σε τελική ανάλυση πάλι ο επενδυτής τις πληρώνει. Αυτό συνέβη και με το Σ.τ.Ε, το οποίο ακύρωσε ώριμες και ημιυλοποιημένες επενδύσεις θεωρώντας ότι εφόσον δεν υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός, οι άδειες που νομότυπα είχαν πάρει οι επενδυτές είχαν εκδοθεί καθΆ υπέρβαση νομικής εξουσιοδότησης από την Πολιτεία. Έτσι επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ σταμάτησαν, με καταστροφικά αποτελέσματα για εγχώριους και ξένους επενδυτές. Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Α.Π.Ε., θα έπρεπε να έχει τεθεί σε ισχύ από το Ιανουάριο του 2006. Υπάρχουν πληροφορίες ότι το προσχέδιο του νομοσχεδίου για το Ε.Χ.Π. βρίσκεται στο τελικό, όποτε ίσως και με καθυστέρηση ενός χρόνου δοθεί στη δημοσιότητα για διαβούλευση με το κοινό.
Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Σπύρου υπεύθυνο επενδύσεων της « Τέρνα Ενεργειακή» και πρώην πρόεδρο του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών από Α.Π.Ε., ο τρόπος που προχωράει και συζητιέται το χωροταξικό πλαίσιο για τις Α.Π.Ε., θα επιλύσει ελάχιστα από τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε, και μάλιστα όχι άμεσα.
Μια ακόμη ανησυχητική εξέλιξη είναι η πρόσφατη κοινή υπουργική απόφαση 107017 της 5/9/2006 με την οποία καθιερώνεται μια καινούργια επιπρόσθετη διαδικασία περιβαλλοντικού ελέγχου που λέγεται «στρατηγικός περιβαλλοντικός έλεγχος». Για την υλοποίηση αυτού του ελέγχου, η αντίστοιχη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα πρέπει να τεθεί σε μια ευρύτατη διαβούλευση. Και μόνο όταν αυτή ολοκληρωθεί, θα γίνει η σύνταξη και επικύρωση του αντίστοιχου Ε.Χ.Σ.
Υπάρχει μετά από όλα τα παραπάνω η αίσθηση στους επενδυτές, ότι το πολυσυζητημένο και από καιρό αναμενόμενο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο έχει παγώσει προς το παρόν και μαζί με αυτό και ο στόχος κάλυψης με ηλεκτροπαραγωγή από Α.Π.Ε. σε ποσοστό 20,1 % ως το 2010.
Σύμφωνα με τον κ. Σπύρου τον τελευταίο καιρό, γίνεται μια προσπάθεια να υποβαθμιστεί ο ρόλος των Ελλήνων επενδυτών και ότι η τύχη της Ελλάδας στον τομέα της αιολικής ενέργειας θα αλλάξει με την είσοδο ξένων επενδυτών. Οι Έλληνες επενδυτές έχουν πλήρη επάρκεια τόσο από άποψη, ποιότητας, εμπειρίας, κεφαλαίων, όσο και για την υλοποίηση οποιουδήποτε επενδυτικού προγράμματος.
Η χώρα μας έχει ένα ποσοτικό και ποιοτικό στόχο, αλλά και μια δυνατότητα για την υλοποίηση από επενδυτές. Ο στόχος αυτός έχει οροφή τα 2.000 MW, κατά άλλους τα 3.000 MW και για τους αιθεροβάμονες τα 5.000 ΜW. Οι επενδυτές πιστεύουν ότι υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις που μπορούν και θέλουν και έχουν την οικονομική δυνατότητα να υλοποιήσουν αυτές τις επενδύσεις. Προβληματίζονται όμως από το γεγονός των πανηγυρισμών κάθε φορά που μια ευρωπαϊκή εταιρεία κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις για δραστηριοποίηση της στην ελληνική αγορά, ενώ συνήθως την επόμενη θεωρούν από ύποπτη ως διαπλεκόμενη τη συμπαράσταση και στήριξη του οποιουδήποτε Έλληνα επενδυτή.
Μανόλης Βουτυράκης
Φυσικός Περιβαλλοντολόγος
Πρόεδρος του Συλλόγου Προώθησης των Α.Π.Ε. στην Κρήτη (Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ.)
manolisboyt2007@yahoo.gr
.
ecocrete.gr . |
|
Cavo Sidero
