|
Ο Δήμας για την απώλεια της βιοποικιλότητας |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Ευρώπη
|
|
EEP newsletter
,
Σάββατο, 24 Μάρτιος 2007
|
Δήλωση του Σταύρου Δήμα, μέλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνου για θέματα περιβάλλοντος, από το ενημερωτικό δελτίο του Ευρωπαϊκού Ενημερωτικού Τύπου (www.eep.org).
Σταμάτημα της απώλειας της βιοποικιλότητας μέχρι το 2010
«Ο παγκόσμιος ρυθμός εξαφάνισης (ειδών) είναι τουλάχιστον 100 φορές μεγαλύτερος από τον φυσικό, και ένας εκτιμώμενος αριθμός 34.000 φυτικών και 5.200 ζωϊκών ειδών αντιμετωπίζουν εξαφάνιση. Ένα στα οκτώ είδη πουλιών, ένα τέταρτο όλων των θηλαστικών και ένα τρίτο όλων των αμφιβίων είναι απειλούμενα. Η τελευταία ήταν πριν 65 εκατομμύρια χρόνια και σήμανε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο πρέπει να φροντίζουμε γιΆ αυτή την απώλεια είναι γιατί η φύση έχει εγγενή αξία και γιατί έχουμε ηθικό καθήκον να δρούμε σαν υπεύθυνοι διαχειριστές του πλανήτη. Αλλά είναι επίσης σημαντικό να καταλάβουμε ότι η φύση είναι η βάση των οικονομιών μας. Η προστασία της φύσης και τα συμφέροντα των επιχειρήσεων συχνά παρουσιάζονται ως αντίθετα. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η φύση παρέχει το σύστημα στήριξης της ζωής από το οποίο εξαρτώνται η ευημερία και οι οικονομίες μας. Οι «υπηρεσίες των οικοσυστημάτων» που παρέχει η φύση περιλαμβάνουν την παροχή τροφής, καυσίμων και φαρμάκων καθώς και τη ρύθμιση της ατμόσφαιρας, του νερού και του κλίματος. Υγιή και ανθεκτικά οικοσυστήματα είναι η καλύτερη άμυνα μας έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής μεταβολής. Ένα καθαρό παράδειγμα ήταν η καταστροφή που κτύπησε τη Νέα Ορλεάνη. Οι φυσικές άμυνες που παρείχε η παράκτια βλάστηση είχαν καταστραφεί και σαν αποτέλεσμα η βλάβη που προκλήθηκε ήταν πολλές φορές χειρότερη από αυτή που θα αναμενόταν.
Η Κίνα είναι μια χώρα υπερβολικών μεγεθών και ο οικονομικός ανταγωνισμός με την Κίνα προσφέρεται συχνά σαν ένας λόγος για το γιατί δεν μπορούμε να επιδιώξουμε υψηλά επίπεδα περιβαλλοντικής προστασίας. Αλλά αν κοιτάξει κανείς πιο κοντά στην πραγματικότητα της Κίνας θα δει ένα παράδειγμα του υπέρογκου κόστους της μη δράσης. Είκοσι χρόνια ανεξέλεγκτης ανάπτυξης σημαίνει ότι το 20% της γης της πάσχει από διάβρωση εδάφους, το 75% των λιμνών και σχεδόν όλα τα παράκτια ύδατα έχουν ρύπανση, το 90% των βοσκοτόπων είναι υποβαθμισμένοι. Η Κίνα αρχίζει να αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα αλλά το κόστος είναι τεράστιο. Οι βλάβες από την υδατική και ατμοσφαιρική ρύπανση έχουν υπολογισθεί στα 42 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Οι ετήσιες βλάβες από ερημοποίηση κοστίζουν 33 δισεκατομμύρια ευρώ. Το έργο αναδάσωσης "Πράσινο Σινικό Τείχος" που στοχεύει να προστατεύσει το Πεκίνο από την σκόνη και τη ρύπανση θα κοστίσει 6 δισεκατομμύρια. Όλα μαζί αυτά τα έξοδα ισοδυναμούν με το 8% του ΑΕΠ της Κίνας.
Το βασικό συμπέρασμα είναι καθαρό. Η βιοποικιλότητα είναι ένα από τα θεμέλια τόσο του αειφόρου περιβάλλοντος όσο και της αειφόρου οικονομίας. Το σταμάτημα της απώλειας της βιοποικιλότητας είναι μια πολιτική προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συμμετοχή σε περιβαλλοντικές ΜΚΟ είναι μεγαλύτερη από αυτή στα πολιτικά κόμματα. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επανειλημμένα ότι η προστασία της φύσης είναι ένα θέμα για το οποίο νοιάζονται με πάθος οι άνθρωποι.
Οι επιχειρήσεις είναι κύριοι εταίροι στο να επιτευχθεί ο στόχος του 2010 και πρέπει να λάβουν μέρος ενεργά. Μελέτες από το Ηνωμένο Βασίλειο έδειξαν ότι οικονομικές δραστηριότητες που βασίζονται στο φυσικό περιβάλλον συνεισφέρουν 100 δισεκατομμύρια Ευρώ κάθε χρόνο στην Βρετανική οικονομία. Στην Ουαλία, περίπου ένα έκτο του εργατικού δυναμικού εξαρτάται από το περιβάλλον για την απασχόληση του. Και στη Σκοτία, σχεδόν τόσοι άνθρωποι απασχολούνται σε δραστηριότητες προστασίας της φυσικής κληρονομιάς όσοι απασχολούνται στη βιοτεχνολογία, στα ηλεκτρονικά και τις τηλεπικοινωνίες. Το ίδιο ισχύει και για άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι επιχειρήσεις που ενεργοποιούνται σΆ αυτούς τους τομείς έχουν ένα στρατηγικό ενδιαφέρον στην προστασία της φύσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα φροντίσει να δουλέψει πολύ μΆ αυτές για να επιτευχθεί ο στόχος του 2010.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές οικονομικές δραστηριότητες που μπορεί να συμβάλλουν στην απώλεια της βιοποικιλότητας. Αυτό ισχύει ειδικά στην περίπτωση των δραστηριοτήτων εξόρυξης, κατασκευών και υποδομών. Εδώ η πρόκληση είναι να βρεθούν τρόποι να γίνονται αυτές οι δραστηριότητες έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται η επίπτωση τους στο περιβάλλον. Και είναι μια πρόκληση η οποία συμφέρει πολύ τις επιχειρήσεις, γιατί καμιά επιχείρηση δε θέλει να συσχετίζεται στο μυαλό των ανθρώπων με καταστροφή σε μια περιοχή φυσικής ομορφιάς ή απώλεια ενός είδους. Εμπειρίες όπως αυτή του ατυχήματος του Exxon Valdez έδωσαν σκληρά μαθήματα που δεν θα πρέπει να ξεχαστούν. Η νέα πρωτοβουλία της ΕΕ για τις επιχειρήσεις και τη βιοποικιλότητα είναι μια ανταπόκριση σΆ αυτή την κατάσταση και ο μεγάλος στόχος είναι να ενσωματωθούν θέματα βιοποικιλότητας στην διακυβέρνηση των επιχειρήσεων».
(EC/2007-02.22) Απόδοση στα ελληνικά: Ε.Μ.
.
ecocrete.gr . |
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ
Cavo Sidero
