|
ΛΕΣΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Μειονότητες - Ρατσισμός
|
|
Ρ.Σ.
,
Κυριακή, 10 Δεκέμβριος 2006
|
«Σε γενικές γραμμές, οι άνδρες και οι γυναίκες που εκφράζονται βίαια απέναντι στο θέμα της ομοφυλοφιλίας εκφορτίζουν, κατ' αυτόν τον τρόπο, το άγχος τους ως προς τις δικές τους ανομολόγητες ομοφυλοφιλικές τάσεις»
ΤΖΟΫΣ ΜΑΚ ΝΤΟΥΓΚΑΛ, Ψυχαναλύτρια, «Τα χίλια και ένα πρόσωπα του έρωτα»
Ίσως πολλές και πολλοί ν' αναρωτηθούν αν και κατά πόσον συνάδει μια ψυχαναλυτική προσέγγιση με το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι κατά βάση θεσμικό. Πώς είναι δυνατόν ξεκινώντας από την ανίχνευση του ανθρώπινου ψυχισμού να φτάσουμε μέχρι τη νομική έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η γυναικεία ομοφυλοφιλία δεν ποινικοποιείται, δεν καταδικάζεται από το νόμο. Αυτό σίγουρα εμπεριέχει το πολύ θετικό στοιχείο του ότι οι λεσβίες δεν θα διωχθούν ποτέ ποινικά για την σεξουαλικότητά τους.
Όμως, η απουσία ποινικού αδικήματος δεν συνεπάγεται αυτόματα και την κοινωνική αποδοχή μιας συμπεριφοράς. Είναι πάμπολλοι οι αιώνες του ετεροσεξισμού, του πουριτανισμού και της προκατάληψης που ακόμα καλύπτουν με μαύρο πέπλο την ομοερωτική σεξουαλικότητα και οδηγούν σε ποικίλες ομοφοβικές αντιδράσεις.
Κι όλα αυτά βέβαια, έχουν σαν αποτέλεσμα την απόκρυψη της ταυτότητάς τους από τις περισσότερες λεσβίες και τους περισσότερους ομοφυλόφιλους.
Πόσο εύκολο είναι για έναν/μία άνθρωπο να ομολογήσει ανοικτά στην οικογένειά του/ης την ομοφυλοφιλία του/ης; Πόσο εύκολο είναι αυτό να το δηλώσεις στο χώρο της δουλειάς σου, στον φιλικό σου κύκλο, στους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι;
Ενώ οι ετεροφυλόφιλοι μπορούν αβίαστα να εκφράσουν ανοικτά τη σεξουαλικότητά τους παντού και σε όλους τους χώρους, να μιλήσουν για τις σχέσεις τους, τους γάμους και τις οικογένειές τους αντιθέτως οι λεσβίες και οι ομοφυλόφιλοι πολλές φορές κρύβονται και απ' τους ίδιους τους εαυτούς και τις εαυτές τους.
Και τελικά, όσο περισσότερο κρύβεται κανείς απ' τον ίδιο τον εαυτό του τόσο περισσότερα προβλήματα δημιουργεί τόσο στον εαυτό του κατά βάση όσο και στους άλλους, στην ευρύτερη κοινωνία.
Ό,τι φοβόμαστε και καταχωνιάζουμε βαθιά μες στις ψυχές μας, συνήθως εκδηλώνεται με διάφορους άλλους τρόπους, ψυχοπαθολογικούς ή και αντικοινωνικούς.
'Ανθρωποι που πάσχουν από νευρώσεις κι από ποικίλα ψυχοσεξουαλικά προβλήματα, σε αρκετές περιπτώσεις έχουν την ομοφυλοφιλία τους απωθημένη στα βάθη της ψυχής τους.
'Ανθρωποι που βιαιοπραγούν και επιτίθενται σε βάρος λεσβιών κι ομοφυλόφιλων και εν γένει εκφράζουν ομοφοβία και πουριτανισμό, πολύ συχνά αντιπαλεύουν κατ' αυτόν τον τρόπο τη δική τους ταραχή και απόρριψη των ομοερωτικών τους τάσεων και διαθέσεων.
Η βία δεν έρχεται απ' το πουθενά. Συνήθως προκύπτει από ψυχικές απωθήσεις, από άγχη κι από ανεπίλυτες εσωτερικές συγκρούσεις. Τα συναισθήματα και οι διαθέσεις που δεν εκφράζονται ανοικτά και καθαρά προκαλούν βία. Αυτό που φοβόμαστε μας προκαλεί τις βίαιες αντιδράσεις.
Κι όταν αυτό που φοβάται ένας/μία άνθρωπος σχετίζεται με την σεξουαλικότητα και ιδιαιτέρως με την ομοφυλοφιλία, επόμενο είναι να βιαιοπραγήσει ενάντια σε ομοφυλόφιλους και λεσβίες ή εν γένει να εκφράζεται επιθετικά και βίαια πάνω στο θέμα αυτό.
Βιαιοπραγώντας ή προβάλλοντας διαφόρου είδους επιθέσεις και προκαταλήψεις σε βάρος λεσβιών κι ομοφυλόφιλων είναι σα να προσπαθεί να πολεμήσει τις δικές του/ης εσώτερες κι απωθημένες ομοερωτικές τάσεις.
Έτσι, λεσβίες κι ομοφυλόφιλοι που δηλώνουν ανοικτά την ταυτότητά τους γίνονται συνήθως ιδιαίτερα ευάλωτοι/ες. Γι' αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να κρύψουν ή να καλύψουν την ομοφυλοφιλία τους. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ψευδώνυμα και σίγουρα πάντως, όχι και σε καμιά περίπτωση τα επώνυμά τους.
Αν και κατά πόσον όμως ένας/μία άνθρωπος μπορεί να ζει συνεχώς στη σιωπή και στη σκοτεινιά; Ή ακόμα περισσότερο, αν και κατά πόσον ένας/μία άνθρωπος μπορεί να κρύβεται ακόμα κι απ' τον ίδιο τον εαυτό του ή την ίδια την εαυτή της;
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν διάφορες συνθήκες, συμβάσεις και νόμοι που κατοχυρώνουν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα λεσβιών κι ομοφυλόφιλων στις περισσότερες δυτικές χώρες. Αυτό που ήταν παράνομο και κρυφό τείνει τώρα να γίνει νόμιμο, θεσμοθετημένο και ολοένα και πιο ανοικτό, στον δυτικό κόσμο κυρίως.
Χρειάζεται πολλή δύναμη ή και πολλή οργή ακόμα για να σπάσουμε ταμπού και προκαταλήψεις. Χρειάζεται πολλή περηφάνια για να μπορέσουμε να βγούμε ανοικτά παντού. Χρειάζεται υπέρβαση μεγάλου όγκου εσωτερικευμένης ομοφοβίας για να μιλήσουμε και να εκφραστούμε θαρρετά για την ομοφυλοφιλία, την ομοφυλοφιλία μας.
Κι αυτός είναι ένας διαρκής αγώνας που δίνουμε όχι μόνο με τους άλλους ανθρώπους αλλά κυρίως με τις ίδιες τις εαυτές και τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι θεσμικά κατοχυρωμένα. Όμως, για να μη μένουν κενά περιεχομένου και ουσίας, για να μη μένουν στα χαρτιά μονάχα, θα πρέπει πρώτα απ' όλα εμείς σαν άνθρωποι να δεχθούμε και να σεβαστούμε κάθε πλευρά της ανθρώπινης υπόστασής μας για να μπορέσουμε κατ' επέκταση να σεβαστούμε πραγματικά και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Και μια τέτοια πλευρά μας είναι και η σεξουαλικότητά μας και η ομοφυλοφιλία μας σε αρκετές περιπτώσεις.
Και η αποδοχή αυτή θα μας καταστήσει πραγματικά ελεύθερους κι ελεύθερες ως ανθρώπους αλλά και τις κοινωνίες μας ανοικτές στις διαφορετικότητες και πραγματικά δημοκρατικές και φιλελεύθερες.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Ρούλα Σκούταρη
http://users.otenet.gr/~scoutari/lesrights.htm
|
(ΤΟ ΨΕΜΜΑ)
Επισκέπτης , 2007-01-19 23:07:23
ΑΠΟΣΑΣΜΑ- ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ,ΤΗΝ ΠΝΙΓΕΙ! Ο ΟΧΛΟΣ ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΙΑΦΑΝΟ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΠΩΣ ΠΟΝΑΕΙ. Κ Α Ι ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΚΑΡΔΙΑ ΚΙ ΑΣ ΙΝΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΡΥΨΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΣΤΟ ΨΕΜΜΑ ΤΟΥΣ (ΒΑΝΑ 3/2/06) |
.
ecocrete.gr . |
Cavo Sidero
