|
Η αλλαγή του κλίματος, η έκθεση του κ. Stern και το Ναϊρόμπ |
|
|
|
Πλανήτης Γη
|
|
Δήμος Τσαντίλης
,
Κυριακή, 19 Νοέμβριος 2006
|
Ο Sir Nicolas Stern είναι ένας σεβάσμιος Βρετανός οικονομολόγος που έχει διατελέσει ανώτατο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το Ναϊρόμπι είναι η πρωτεύουσα της Κένυας, μιας φτωχής Αφρικανικής χώρας. O κ. Stern έγινε γνωστός στο διεθνές κοινό για την έκθεση που παρουσίασε στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τις επιπτώσεις της αλλαγής κλίματος στην οικονομία και στην κοινωνία. Στο Ναϊρόμπι διεξάγεται από 6 έως 17 Νοεμβρίου, η 12η ετήσια Συνέλευση των Μελών στην Σύμβαση Πλαίσιο για την Αλλαγή του Κλίματος που έχει συναφθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Παιδί της είναι το Πρωτόκολλο του Κυότο που δεσμεύει όλους μας (πλην Αμερικανών, Αυστραλών και άλλων Λακεδαιμονίων) να εκπέμπουμε λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. (του αερίου που συντελεί, κατά κύριο λόγο, στην άνοδο της γήινης θερμοκρασίας). Έκθεση Stern και Ναϊρόμπι βρίσκονται τις τελευταίες εβδομάδες στο επίκεντρο της διεθνούς δημοσιότητας.
Το κλίμα της Γης αλλάζει. Το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα αλλάζει και αυτό. Με καθυστέρηση δεκαετιών οι κλιματικές αλλαγές πέρασαν από τα περιβαλλοντικά αφιερώματα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίων και, γεγονός πρωτοφανές, μετά την έκθεση Stern, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της Γης βρήκε την θέση της στις οικονομικές σελίδες του διεθνούς τύπου, σε ισότιμη βάση με την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και την ανάπτυξη.
Είναι αλήθεια ότι ο ένοχος της κλιματικής αλλαγής, είχε εδώ και δεκαετίες, εντοπιστεί από τους επιστήμονες και τους οικολόγους. Είναι επίσης αλήθεια ότι η η σχετική γνώση είχε περάσει, από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα, στους διεθνείς οργανισμούς.
"Τα αίτια της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας της Γης είναι ανθρωπογενή". Αυτό ήταν το τελεσίδικο πόρισμα της Διακβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που έχει συγκροτηθεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Σε απλούστερα ελληνικά αυτό σημαίνει ότι ο "ανθρωπογενής" ένοχος είμαστε όλοι εμείς, ο τρόπος, που παράγουμε και ο τρόπος που καταναλώνουμε. Ή ο τρόπος με τον οποίο κόβουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε, θα συμπλήρωνε ο οικονομολόγος κ. Stern. Και αυτό λέει ουσιαστικά η μακροσκελής και τεκμηριωμένη έκθεσή του.
Η θερμοκρασία αυξάνεται, οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, το νερό λιγοστεύει και ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στην Ινδία, την Κίνα την Νότια Αμερική απειλούνται. Υψηλές θερμοκρασίες και ανομβρία πλήττουν την Αφρική, η αγροτική παραγωγή στους τροπικούς μειώνεται, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι ακόμη φτωχότεροι λιμοκτονούν. Οι τροπικές ασθένειες εξαπλώνονται προς βορρά, η γρίπη θερίζει τους κατοίκους της εύκρατης ζώνης. Πόλεις όπως το Τόκιο, η Νέα Υόρκη, το Κάιρο, το Λονδίνο χάνουν τα λιμάνια τους, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι στο Μπάγκλα - Ντες, στα νησιά του Ειρηνικού και της Καραϊβικής χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Η φύση υποχωρεί, το κλίμα αλλάζει απρόβλεπτα, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται, ζώα και τα φυτά χάνονται για πάντα από τον πλανήτη.
Όλα αυτά δεν είναι ένα κακό όνειρο. Το καταστροφικό σενάριο έχει αρχίσει ήδη να εκτυλίσσεται καθώς το παγκόσμιο κλίμα γίνεται αργά, αλλά σταθερά, θερμότερο. Αυτό που εξετάζει η έκθεση Stern είναι το κόστος που θα έχουν για την παγκόσμια οικονομία οι επερχόμενες καταστροφές. Και το κόστος αυτό θα είναι τεράστιο και, επί πλέον, εξαιρετικά άνισα κατανεμημένο. Το μεγαλύτερο μέρος θα το πληρώσουν οι φτωχοί στις πλούσιες χώρες και οι φτωχότεροι των φτωχών στις φτωχές.
Υπάρχει ελπίδα; Υπάρχει. Η έκθεση Stern έχει αποτιμήσει και ένα άλλο κόστος. Το κόστος που θα είχαν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να σταθεροποιηθεί το κλίμα σε επίπεδο σε επίπεδο υψηλό, αλλά τουλάχιστον όχι τόσο καταστροφικό, όπως θα ήταν αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε την πολιτική του "πέρα βρέχει".
Και τι βρήκε η έκθεση Stern; Βρήκε ότι και η μη σταθεροποίηση θα κοστίσει ακριβά. Όσο ο Πρώτος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μαζί. Το κόστος θα είναι πολύ μικρότερο, όσο πιο γρήγορα δράσουμε. Γύρω στο 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ αν ανασκουμπωθούμε αμέσως; Τι μας συμφέρει; Ο δρόμος της αρετής είναι δύσκολος, κοστίζει όμως μακροπρόθεσμα λιγότερο. Ο δρόμος της κακίας είναι πιο εύκολος και, βραχυπρόθεσμα, κοστίζει λιγότερο. Ποιόν δρόμο θα πάρουμε; Θα το δούμε σύντομα, όταν θα έχει τελειώσει η συνάντηση στο Ναϊρόμπι.
Δήμος Τσαντίλης
.
ecocrete.gr . |
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ 
Cavo Sidero
