Στη βιβλιογραφία την οδό 25ης Αυγούστου την συναντάμε ως «οδό της πλάνης». Σκωπτικά βεβαίως. Ο δρόμος με τα νεοκλασσικά, ξεκινώντας από το λιμάνι, δημιουργούσε μια πλάνη στους περιηγητές και στους ταξιδιώτες του δεύτερου μισού του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Πλάνη, αφού στη συνέχεια -λένε τα βιβλία- ο επισκέπτης γνώριζε μια τουρκόπολη γεμάτη καλντερίμια και παλιά σοκάκια. Μόνο που είχαν τη χάρη τους, όπως τουλάχιστο τα περιγράφει η ιστορία και μας τα παραδίδει η λογοτεχνία.

Ο δρόμος κράτησε αρκετά από τα διατηρητέα κτίρια και τα μνημεία του. Βοήθησαν σ΄ αυτό οι τράπεζες (πέρα των ληστρικών επιτοκίων έκαναν κι ένα καλό) και εταιρείες (Μινωικές κ.ά). Τώρα αναδεικνύονται και τα Δυτικά Νεώρια με την κατεδάφιση της ψαροταβέρνας. Έπεται το έργο του Οργανισμού Λιμένα Ηρακλείου (μελέτη Περτσελάκη) για την ανάδειξη του ενετικού λιμανιού. Όταν λοιπόν οι Ηρακλειώτες άκουσαν για ανάπλαση της 25ης Αυγούστου ευνόητα φαντάστηκαν πως έφτασε το τέλος της πλάνης.

Τι θα μας παραδοθεί όμως ως αναπλασμένη 25η Αυγούστου; Δάπεδο από άκρη σε άκρη γρανίτης, εισαγωγής Κίνας. Τοποθετημένος μάλιστα πάνω από τσιμέντο κι όχι από θραυστό υλικό, με αποτέλεσμα να λειτουργεί ήδη σαν τεράστιος θερμοσυσσωρευτής επηρεάζοντας αρνητικά το μικροκλίμα. Πράσινο τουλάχιστο για να πέφτει η θερμοκρασία; Όχι βέβαια. Αυτό εξαιρείται της αισθητικής μας στους πεζοδρόμους αυτής της πόλης. Τα δένδρα βλέπετε, αν και λειτουργούν ως κλιματιστικά, ρυπαίνουν, σκιάζουν, κρύβουν, εμποδίζουν. Τώρα, γιατί οι «κουτόφραγκοι» ανά την Ευρώπη, με τα εξαιρετικής αισθητικής κι ιστορικής σημασίας κτίρια, φυτεύουν παντού δένδρα, αυτό παραμένει μυστήριο. Εδώ, ακόμα και οι επιστημονικές μελέτες που λένε πως ένα πλατάνι που διαπνέει ημερησίως 200 λίτρα νερό έχει ψυκτική ικανότητα ισοδύναμη με 2 ψυκτικά μηχανήματα των 12.000 BTU ελέγχονται ως ανακριβείς….Τελικά οι μελέτες τέτοιων έργων, ακόμα κι αν εγκρίνονται από το κεντρικό ή το τοπικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, τι περιγράφουν και πως εφαρμόζονται; Όταν οι εγκρίσεις αναφέρουν επιλογή τοπικών υλικών εννοούν γρανίτες Κίνας και φωτιστικά Ιταλίας;

Μήπως όμως κάνω λάθος ή είμαι υπερβολικός; Δεν έχετε παρά να περπατήσετε και να παρατηρήσετε την μισοτελειωμένη οδό. Θα δείτε φυτεμένα άλλα προϊόντα. Δεκάδες φωτιστικά!! Σε μήκος 350 περίπου μέτρων φυτεύτηκαν 62 ψηλά και 56 χαμηλά φωτιστικά, δηλαδή ένα κάθε τρία μέτρα. Και το ερώτημα είναι, προς τι όλος αυτός ο φωτισμός; Ποια σκοπιμότητα υπαγόρευσε αυτή την υπερβολική δαπάνη; Γιατί δεν ακολουθήθηκε η σύγχρονη επιστημονική μέθοδος φωτισμού των διατηρητέων προσόψεων των κτιρίων από προβολείς δαπέδου (βλέπε Λότζια και τείχη), αν πρυτάνευσε η ανάγκη ανάδειξης των προσόψεων; Μήπως, αυτός ο στρατός φωτιστικών φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα; Αποσπά δηλαδή το βλέμμα του περιπατητή από τα κτίρια και το περιβάλλον, «τεμαχίζει» στα τρία το τοπίο της θάλασσας στο βάθος; Όσο για την αισθητική των φωτιστικών που επιλέχθηκαν -κάτι σαν κιτσάτο μεταμοντέρνο- ας μη σχολιάσω.

Πιστεύω κι εσείς, μετά την περιήγησή σας, να βγάλετε το ίδιο συμπέρασμα. Η οδός της πλάνης μπορεί να άλλαξε πρόσωπο, όνομα όμως δεν πρόκειται ν΄ αλλάξει. Στην οδό λοιπόν της πλάνης, αφού δένδρα δεν φυτεύτηκαν, δημιουργήστε κι εσείς τη δική σας πλάνη. Ποτίστε ένα φωτιστικό, μπορεί ν΄ ανθίσει!!

Θεόφιλος Τρουλλινός
ένας περιπατητής της οδού της πλάνης

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.