ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΟ (1992) ΩΣ ΤΟ ΚΙΟΤΟ (2005). Μέρος 3ο

Εθνικό πρόγραμμα για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου:

Αναλυτικά τα μέτρα που αφορούν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και των άλλων αερίων θερμοκηπίου όπως έχει διαμορφωθεί στο εθνικό πρόγραμμα, έχουν ως εξής:

1) Διοξείδιο του άνθρακα:

Σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα ο περιορισμός των εκπομπών προβλέπεται να επιτευχθεί με πολιτικές και μέτρα/επεμβάσεις.

α) Πολιτικές:
-Πολιτική για εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς τελικής κατανάλωσης (οικιακός, εμπορικός, υπηρεσίες βιομηχανία, μεταφορές) με στόχο την ορθολογική χρήση ενέργειας, σε βαθμό όμως που να μην επηρεάζονται αρνητικά οι συνθήκες διαβίωσης.
-Πολιτική επενδύσεων με στόχο την προώθηση νέων ενεργειακών μορφών (φυσικό αέριο στο άμεσο μέλλον και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αργότερα). Προσπάθεια δηλαδή να υποκατασταθούν τα συμβατικά καύσιμα χωρίς να επηρεασθεί δυσμενώς το υπάρχον ενεργειακό σύστημα (ασφάλεια, σταθερότητα, και λειοοτουργικο κόστος)

β) Νομικά και οικονομικά εργαλεία:
Στο πλαίσιο των συνολικών πολιτικών αποφάσεων και σε συμφωνία με προτεινόμενες δράσεις που περιγράφονται στο Εθνικό πρόγραμμα, έχουν τεθεί σε ισχύ ορισμένα νομικά και οικονομικά εργαλεία που επηρεάζουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όπως:
- αξιοποίηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή (Ν/1559/85 και 2244/94)
- προώθηση της συμπαραγωγής
- προώθηση των ενεργειακών αποδοτικών συσκευών
- μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στον κτιριακό τομέα

γ) Επενδυτικά κίνητρα:
- αναπτυξιακός νόμος 1892/90 (από τον Απρίλιο του 1998 αντεκαταστάθη με το Ν/2601/98)
- επιχειρησιακό πρόγραμμα ενέργειας
- φορολογικές εκπτώσεις
- άλλα οικονομικά εργαλεία όπως ο μηχανισμός χρηματοδότησης από τρίτους
- Υποστήριξη έρευνας και τεχνολογίας κυρίως στον τομέα των Αναγνώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε)

δ) Παρεμβάσεις:

Τα πλέον σημαντικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον ενεργειακό τομέα, είναι η εισαγωγή φυσικού αερίου, το οποίο θα υποκαταστήσει σημαντικές ποσότητες λιγνίτη και προϊόντων πετρελαίου στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής και στους τομείς τελικής χρήσης ενέργειας καθώς και η αξιοποίηση των Α.Π.Ε. Το αναμενόμενο όφελος από την εφαρμογή των μέτρων στους δύο αυτούς τομείς, αντιπροσωπεύει το 70% του συνολικού στόχου για την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2000. Οι παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Δράσης και θεωρούνται απαραίτητες για την επίτευξη του στόχου του είναι:

ΤΟΜΕΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Οι παρεμβάσεις στον τομέα της ενέργειας αναφέρονται τόσο στην προσφορά όσο και στη ζήτηση της ενέργειας. Συγκεκριμένα:

Α) Παρεμβάσεις στον τομέα προσφοράς ενέργειας

Οι παρεμβάσεις στο σύστημα παραγωγής ενέργειας θεωρήθηκαν απαραίτητες αφού το 50% περίπου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ελλάδα προέρχονται από την παραγωγή ηλεκτρισμού λόγω του φτωχού σε θερμική ενέργεια λιγνίτη.

1) Εισαγωγή φυσικού αερίου

Η εισαγωγή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό σύστημα θεωρείται το κυριότερο μέτρο για τον περιορισμό των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Το κόστος για την διείσδυση του Φυσικού Αερίου εκτιμάται σε 2 δις ECU και χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την Ευρωπική Τράπεζα Επενδύσεων.

2) Ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε):

Αξιοποίηση των Α.Π.Ε θεωρείται ως σημαντικό μέτρο για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2000 και Ο Ν. 2244/94 δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για πραγματοποίηση επενδύσεων.

3) Βελτίωση ενεργειακής απόδοσης.
- βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των υφισταμένων λιγνιτικών σταθμών
- Χρήση « καθαρότερων» τεχνολογιών για την καύση του λιγνίτη
- Έργα εξοικονόμησης ενέργειας
- Προώθηση συστημάτων συμπαραγωγής

Β) Παρεμβάσεις στον τομέα της ζήτησης ενέργειας:

Εκτιμήθηκε ότι ο τομέας της εξοικονόμησης ενέργειας από την πλευρά της ζήτησης μπορεί να συνεισφέρει στη μείωση των εκπομπών και ότι υπάρχουν δυνατότητες για οικονομικά αποδοτικές επενδύσεις σε τεχνολογίες που συνεισφέρουν στην εξοικονόμηση ενέργειας.

1) Οικιακός και τριτογενής τομέας:

Εκτός από την εισαγωγή φυσικού αερίου, η κύρια παρέμβαση στον οικιακό και τριτογενή τομέα με στόχο τη μείωση των εκπομπών είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Τα ΥΠΕΧΩΔΕ έχει προχωρήσει στην προώθηση του σχεδίου δράσης «Ενέργεια 2001» το οποίο αφορά σε πολιτικές, μέτρα, νέες τεχνικές και κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και την προώθηση Α.Π.Ε στον κτιριακό τομέα.

2) Βιομηχανικός τομέας:

Στο βιομηχανικό τομέα προωθείται η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης. Οι τομείς που αναπτύσσονται είναι η συμπαραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικού, η αλλαγή καυσίμων από καύσιμα υψηλού περιεχομένου σε άνθρακα σε άλλα χαμηλότερα (φυσικό αέριο, βιομάζα) και η παραγωγή και καύση βιοαερίου από τις χωματερές.

3) Μεταφορές:

Οι παρεμβάσεις στον τομέα των μεταφορών είναι είτε άμεσες στοχεύουν δηλαδή απευθείας στον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως στην:

- προώθηση πλέον αποδοτικών καυσίμων και των βιοκαυσίμων.

- στην προώθηση της συστηματικής συντήρησης των κυκλοφορούντων οχημάτων και τη χρήση λιγότερο ενεργοβόρων οχημάτων(συστηματικός έλεγχος οχημάτων, κάρτα ελέγχου καυσαερίων, αντικατάσταση παλιών λεωφορείων) είτε έμμεσες που στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών μεταφοράς όπως στον εκσυγχρονισμό δημόσιων συγκοινωνιών στην αναδιάρθρωση Εθνικού Συστήματος Σιδηροδρόμων, στη κατασκευή ΜΕΤΡΟ κ.α.

Γ) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Η αποτελεσματική διαχείριση των βιολογικών πόρων αφορά:

- υποκατάσταση συμβατικών καυσίμων – αξιοποίηση βιομάζας για ενεργειακούς σκοπούς.

- αύξηση της ικανότητας δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα από χερσαία οικοσυστήματα είτε με την αύξηση τους, είτε με τη μείωση του ρυθμού καταστροφής τους.Συνεχίζεται …

ΜΑΝΟΛΗΣ ΒΟΥΤΥΡΑΚΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΕΡΙΒ/ΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ.

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.