Σωτήρη Πέτρουλα,

40 χρόνια μετά το θάνατο σου υπάρχουν ακόμα κάποιοι κατοπινοί σου που δακρύζουν σαν διαβάσουν την ιστορία σου, σα σιγοψιθυρίσουν τα λόγια σου, σαν ψελλίσουν τα συνθήματα και τις ιαχές των συντρόφων σου. 40 χρόνια μετά το θάνατο σου υπάρχουν ακόμα παιδιά που νιώθουν περήφανα να σ’ έχουν στην καρδιά τους, να μπορούν να βαστάξουν κάτι από τους αγώνες σας και σιγά-σιγά ν’ αρχίσουν να τους καταλαβαίνουν...

Σωτήρη Πέτρουλα, στις μέρες μας το σύστημα χειραγώγησης έγινε πιο έξυπνο. Δεν θέλει να παρουσιάζεται ότι βασανίζει, ότι σκοτώνει, ότι λογοκρίνει, ότι τρομοκρατεί, ότι ατιμάζει, ότι αδικεί εν ειρήνη... Στις μέρες μας το σύστημα χειραγώγησης αποφάσισε ότι δεν μπορεί να αντέξει άλλους Πέτρουλες, ότι δε μπορεί να αντέξει άλλους πραγματικούς, πέρα για πέρα αληθινούς, ατόφιους ήρωες... Γι’ αυτό αποφάσισε να κατασκευάσει τους δικούς του ήρωες και να τους προβάλλει ως πρότυπα στο στενόχωρο και φτηνό «προσωπικό μας σύμπαν», όπου προσπαθεί να μας πείσει να ζήσουμε περιχαρακωμένοι και «ασφαλείς»... Και σ’ όσους επιμένουν και αγωνίζονται ακόμα σ’ αυτό το μικρό οικουμενικό νησί δεν απαντά ποτέ μα ποτέ, πολεμώντας να ματαιώσει τις ελπίδες τους, και να τους εμφανίσει γραφικούς... Σωτήρη, το σύστημα χειραγώγησης έγινε πια πιο δόλιο: δε σε φοβίζει με το θάνατο, σε αγοράζει με το χρήμα, σε εκποιεί, σε αλλοτριώνει...

Σωτήρη, θέλω να σου δώσω μια υπόσχεση. Ότι δεν ξεχάσαμε τη θυσία τη δικιά σου και όλων των ανθρώπων που πέθαναν και έζησαν πριν πεθάνουν για χάρη της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Και ότι γνωρίζουμε πως η δημοκρατία, η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη δεν μας παραχωρήθηκαν, αλλά τις κέρδισαν οι δικές σας γενιές και τις έδωσαν σε μάς για να τις διαφυλάξουμε, να τις επαυξήσουμε, να τις κάνουμε πανανθρώπινες και εφαρμόσιμες παντού... Και να τις παραδώσουμε και εμείς ακέραιες στις επόμενες γενιές...

Μόνον όταν βγει ο λαός στους δρόμους, με τα άρθρα του Συντάγματος ξανά στα τραγούδια του, θ’ αλλάξει και πάλι κάτι σ’ αυτόν τον κόσμο. Ως τότε, όμως, δεν πρέπει να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια...

Σωτήρη γεια σου, πάω τώρα... Ένας αγώνας, ένας μικρός μα δίκαιος αγώνας απ’ τους χιλιάδες που συμβαίνουν κάθε στιγμή, ένας μικρός αγώνας περιμένει...

Ένας φίλος του www.ecocrete.gr

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.