Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΛΦ

Δεν πέρασε καιρός απΆ όταν το οικολογικό κίνημα της Κρήτης έκανε μια σημαντική παγκρήτια εκδήλωση για τα γήπεδα γκολφ στο Χαρουπόμυλο στο Πάνορμο του Ρεθύμνου, μ τη συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών. Εισηγητές ήταν ο γνωστός βοτανολόγος Oliver Rackham, συγγραφέας του βιβλίου «Η δημιουργία του Κρητικού τοπίου» των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης, οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου Ελ. Μπριασούλη, Β. Τερκενλή, Ν. Δαναλάτος και ο διευθυντής του περιοδικού «Οικοτοπία» Γιάννης Σχίζας.

Το οικολογικό κίνημα της Κρήτης σύσσωμο αντιτίθεται στα σχέδια για δημιουργία γηπέδων γκολφ στον Απηγανιά και στη μονή Τοπλού στο Λασίθι, στη θέση «της Νύφης τα Ποτάμια» στο Ρέθυμνο, στη μονή Αγίας Τριάδας στο Ακρωτήρι και στον Αποκόρωνα των Χανίων και οπουδήποτε αλλού στην Κρήτη, καθώς το ξηροθερμικό κλίμα της Κρήτης θα απαιτήσει τεράστιες ποσότητες νερού για το γκαζόν, νερού που θα στερηθούν οι ντόπιοι από την ύδρευση και από τη γεωργία, ενώ την ίδια στιγμή η χρήση χημικών λιπασμάτων και μεταλλαγμένου γρασιδιού σε μεγάλη έκταση θα μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα και απειλεί την οικολογική ισορροπία και τη μεγάλη βιοποικιλότητα της Κρήτης. Ένα παράδειγμα μόνο αρκεί για να δει κανείς την κατασπατάληση του νερού: Ένα γήπεδο γκολφ απαιτεί καθημερινά, είτε λειτουργεί το γκολφ είτε όχι, τόσο νερό όσο μια πόλη 10.000 κατοίκων!

Η περίπτωση των σχεδιαζόμενων γηπέδων γκολφ σε διάφορα σημεία της Κρήτης αποτελεί τη συνέχιση ενός αδιέξοδου μοντέλου τουρισμού, που επικεντρώνεται σε μεγάλα έργα, μεγάλα ξενοδοχεία, συνεδριακά κέντρα (όπως αυτό που σχεδιάζουν στους Αγίους Αποστόλους των Χανίων) και τώρα γκολφ «για την προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού».

Αυτό το μοντέλο τουρισμού έχει καταστροφικές συνέπειες στη φύση, στον τοπικό πολιτισμό και, εν τέλει, στην τοπική οικονομία (μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, εγκατάλειψη παραδοσιακών επαγγελμάτων κι ιδίως της γεωργίας κ.ο.κ.). Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της προσπάθειας δημιουργίας συνεδριακού κέντρου και ξενοδοχείου για 2000 άτομα στη δημόσια δασική έκταση των Αγίων Αποστόλων στα Χανιά, όπου απειλείται ο ένας από τους δύο πνεύμονες πρασίνου μιας πόλης η οποία έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ΙΧ σε σχέση με τον πληθυσμό (1 ΙΧ ανά 2 κατοίκους) στην Ελλάδα και την ίδια στιγμή πλήττεται από το νέφος του πετρελαϊκού σταθμού της ΔΕΗ στην Ξυλοκαμάρα. Η συντονισμένη δράση πολιτών και φορέων έχει ως τώρα σταματήσει αυτά τα καταστροφικά σχέδια.

Απέναντι σε αυτό το αδιέξοδο μοντέλο τουρισμού που απειλεί τη φύση, στερεί το νερό από την ύδρευση και τη γεωργία, γεμίζει χημικά λιπάσματα (και τώρα και μεταλλαγμένα) την τοπική περιοχή, απλά για τα πρόσκαιρα κέρδη των λίγων με κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, εμείς έχουμε να αντιτάξουμε ένα άλλο είδος ανάπτυξης που σέβεται τη φύση και τον άνθρωπο, που δε σπαταλά τους φυσικούς πόρους, εναλλακτικές μορφές τουρισμού που σέβονται τον τοπικό πολιτισμό και το τοπικό περιβάλλον (υπάρχουν έξοχα τέτοια παραδείγματα σε χωριά του Αποκόρωνα και της Κισάμου στα Χανιά), αναστηλώνοντας πέτρινα παλιά σπίτια, καταναλώνοντας τοπικά προϊόντα και προβάλλοντας την παραδοσιακή κρητική διατροφή και τον τοπικό πολιτισμό.

Φώτης Ποντικάκης
Μέλος της Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.