Η ΗΘΟΡΥΠΑΝΣΗ Μέρος 3ο

Η ΗΘΟΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ 

ΜΕΡΟΣ 3ο

ΟΙ ΡΥΠΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (Γραφειοκρατία,  Ανευθυνότητα,  Ρουσφέτι,  Ευνοιοκρατία,  Χρηματισμός)

Α. ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ:

Στο παρελθόν, πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί και σήμερα επίλεκτα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. έχουν κηρύξει τον πόλεμο και κατά της γραφειοκρατίας. Ο πόλεμος όμως αυτός μοιάζει με τον πόλεμο κατά του καρκίνου με την διαφορά ότι, ο καρκίνος προσβάλλει τον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ η γραφειοκρατία είναι αρρώστια που προσβάλλει τον κρατικό μηχανισμό: ανίατος ο καρκίνος, ανίατη και η γραφειοκρατία.

Ο πολίτης από την στιγμή που θα περάσει το κατώφλι μιας δημόσιας υπηρεσίας εκμηδενίζεται από τους ανθρώπους εκείνους που ο ίδιος συντηρεί και που κατά τεκμήριο αμάχητο, άλλο προορισμό δεν έχουν από την επίλυση των προβλημάτων που τον απασχολούν.

Ο γραφειοκράτης αφού κτυπήσει πόρτες και αφού μετατρέψει την σπονδυλική του στήλη σε λαστιχένιο σωλήνα  για να  κατακτήσει «μια καρέκλα και μερικά κιλά φακέλους γεμάτους έγγραφα», δηλαδή μόλις αποκτήσει κάποια εξουσία χάνει και την λίγη αρετή που του απέμεινε και μετατρέπεται σε βασανιστή.

Ο καλός γραφειοκράτης αναβάλει τις τρέχουσες δουλειές του, είτε γιατί βαριέται, είτε μερικές υποθέσεις (υποτίθεται) θέλει να τις ξαναδεί, είτε για να μετατρέψει απορριπτικές αποφάσεις σε εγκριτικές και αντίστροφα, είτε τέλος από σαδιστική διάθεση  που απορρέει από την εξουσία  που  έχει  αποκτήσει.

Ας δούμε όμως το πορτρέτο ενός γραφειοκράτη, μέσα από μια εικονική συνέντευξη (που δεν απέχει από την πραγματική), όπου τη θέση του δημοσιογράφου αναλαμβάνω εγώ που γνωρίζω τον χαρακτήρα του.

Δημ: Τι δουλειά κάνετε;

Γραφ: Είμαι βοηθός του Διευθυντού Διοικητικού.

Δημ: Τι διοικεί ο διευθυντής σας;

Γραφ: Εμένα.

Δημ: Κατάλαβα. Πως καταναλώνεται  χρόνο σας ;

Γραφ: Φροντίζοντας  να μείνω στη δουλειά μου.

Δημ: Και τι κάνετε για να κρατηθείτε στη δουλεία σας;

Γραφ: Λέω σχεδόν πάντα όχι.

Δημ: Και γιατί για όνομα του θεού;

Γραφ: Γιατί αν έλεγα ναι θα έχανα τη δουλειά μου.

Δημ: Μήπως θα μπορούσατε να μου το εξηγήσετε καλύτερα;

Γραφ: Μα είναι ολοφάνερο. Αν οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να αγοράζουν και να πουλάνε, να ταξιδεύουν, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους  όπως τους αρέσει, δεν θα χρειαζόταν πιστοποιητικά, διαβατήρια, άδειες  και γενικά όλο το χαρτομάνι πού  συνοδεύει κάθε πολίτη από τη γέννησή του μέχρι το θάνατο του. Και τότε τι θα γινόμαστε εμείς οι γραφειοκράτες. Θα βγαίναμε στην ανεργία.

Δημ: Όταν κάποιος  έρχεται να ζητήσει μια άδεια, εσείς πως του λέτε όχι;

Γραφ: Ένας καλός γραφειοκράτης δεν χρησιμοποιεί ποτέ την λέξη όχι, προκειμένου να πει όχι. Λέει: To θέμα βρίσκεται υπό εξέταση.

Δημ: Πράγμα που σημαίνει, ότι, βρίσκεται κάτω από στοίβα χαρτιών;

Γραφ: Ακριβώς. Μπορεί ακόμη να πει: H αίτησή σας έχει διαβιβασθεί στην αρμόδια υπηρεσία για δέουσες ενέργειες.

Δημ: πράγμα που σημαίνει ότι έχει εκσφενδονιστεί στον κάλαθο των αχρήστων;

Γραφ: Όχι αμέσως. Μένει στον φάκελο εισερχομένων μέχρι να κιτρινίσουν οι άκρες της από την πολυκαιρία. Μόνο τότε πετιέται στο καλάθι.

Δημ: Πως σκέφτονται οι γραφειοκράτες;

Γραφ: Το αποφεύγουμε. Δεν έχουμε σκέψεις. Έχουμε υποκατάστατα σκέψεων.

Δημ: Φέρ’ ειπείν;

Γραφ: Απλώς το ζήτημα επισύρει τη δέουσα προσοχή μας και δίνουμε στο ζήτημα υψηλή προτεραιότητα.

Δημ: Με ποιο τρόπο καταφέρνουν οι δημοσιογράφοι να αποφεύγουν τη δολοφονία  τους από έξαλλους πολίτες ;- Γραφ: Αυτό είναι πολύ εύκολο. Κρατούμε τις αποστάσεις μας από το κοινό, τοποθετώντας τα γραφεία μας σε  κακόγουστα κτίρια, παίρνουμε το ύφος του εξουσιαστή και σαδιστή, τα οποία κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονονται πυγμαίοι. Αναγκάζομαι τους πολίτες πριν φθάσουν σε μας να περάσουν από πρωτόκολλο, προϊστάμενο, οι οποίοι τους ζητούν συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία τρέχουν να προσκομίσουν και όταν  έλθει η ώρα να μας επισκεφθούν  κάνουμε ένα  τρίωρο διάλειμμα φαγητού και στις δύο σχολνάμε.

Δημ: Δεν παραπονιέται ο κόσμος στο Νομάρχη, το Δήμαρχο, τους βουλευτές και τις εφημερίδες;

Γραφ: Φυσικά. Παραπονιέται αδιάκοπα. Αλλά ποτέ κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τίποτε. Υπάρχει πάντα κάποιος άλλος που φταίει, ο οποίος μάλιστα δεν διαθέτει ούτε όνομα ούτε πρόσωπο. Αυτός ο κάποιος ονομάζεται σύστημα.

Δημ: Τι είναι αυτό που κάνει την καρδιά ενός  γραφειοκράτη να σκιρτήσει πραγματικά;

Γραφ: Η εξουσία.

Δημ: Ποια εξουσία; Η πολιτική εξουσία; Η οικονομική εξουσία; Η εξουσία που στηρίζεται στα όπλα; Εσείς δεν διαθέτεται τέτοιες εξουσίες.

Γραφ: Αυτά τα αφήνουμε στις αυταπάτες των πολιτικών, των μεγιστάνων του πλούτου και των στρατηγών. Αλλά όλοι τους χωρίς εμάς, είναι ανίκανοι για το παραμικρό. Εμείς εισηγούμεθα, γράφουμε τις ενημερωτικές εκθέσεις και τους αφήνουμε να πιστεύουν ότι πήραν εκείνοι τις αποφάσεις. Κι ύστερα όταν οι αποφάσεις ανακοινωθούν εμείς τις εφαρμόζουμε όπως μας αρέσει.

Δημ: Οι γραφειοκράτες εμποδίζουν κάθε πρόοδο; Κάθε κίνηση προς τα εμπρός;

Γραφ: Ναι η κίνηση είναι επικίνδυνο πράγμα. Εμείς κρατάμε τα πράγματα στάσιμα. Το παλιό είναι καλό, παλιόφιλε. Ελπίζουμε στο χθες.

Δημ: Πως διασκεδάζετε;

Γραφ: Ασκώντας έλεγχο στη ζωή των πολιτών. Ασκούμε μια διαρκή εξουσία. Την εξουσία να τους υποχρεώνουμε  να περιμένουν στην ουρά, να τους κάνουμε να ιδρώνουν από αγωνία περιμένοντας  την  καθυστερημένη  αλληλογραφία, κλέβοντας  κάτι  από  την  καθημερινή  τους  ζωή.

Τη αντιμετώπιση των ρύπων της Δημόσιας  Διοίκησης θα την αναλύσουμε αφού εξαντλήσουμε και τους υπόλοιπους ρύπους.

ΜΑΝΟΛΗΣ  ΒΟΥΤΥΡΑΚΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ  - ΠΕΡΙΒ/ΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ.

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.