¶λλο ένα περιστατικό λαθροθηρίας αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra balcanica) στο Εθνικό Πάρκο Β. Πίνδου καταδεικνύει ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι προστατευόμενη μόνο στα χαρτιά. Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ότι ένα εμβληματικό μεγάλο θηλαστικό της χώρας μας συνεχίζει να απειλείται από παράνομες ανθρώπινες πρακτικές.

Στις 17/5/09, κατόπιν καταγγελίας επισκεπτών της περιοχής, συνελήφθησαν – για πρώτη φορά - επ' αυτοφώρω από θηροφύλακες της Ε' Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου, 2 λαθροκυνηγοί στην περιοχή "Δέση" πάνω από το Στόμιο, εντός της Ζώνης Iβ’ του Εθνικού Πάρκου Β. Πίνδου. Φαινόμενα λαθροθηρίας όπως αυτό, συμβαίνουν διαρκώς και το αίσθημα ατιμωρησίας και έλλειψης ελέγχου, το οποίο έχει εδραιωθεί από καιρό, αποτελεί κίνητρο για τη διαιώνιση της παρανομίας στην περιοχή.

Η λαθροθηρία είναι η σημαντικότερη απειλή για τους λιγοστούς πληθυσμούς του αγριόγιδου στην Ελλάδα. Οι συνθήκες όμως που τη συντηρούν παραμένουν:
- ανύπαρκτη φύλαξη των βιοτόπων του αγρίογιδου
- έλλειψη ειδικών επιστημόνων και φυλάκων στις προστατευόμενες περιοχές αλλά και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ήδη υπάρχοντες υπάλληλοι
- συχνή οριοθέτηση των καταφυγίων άγριας ζωής χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι οικολογικές απαιτήσεις του είδους
- διάνοιξη ορεινού οδικού δικτύου ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, με αποτέλεσμα να διευκολύνεται η προσέγγιση των λαθροκυνηγών.
 
Επίσης δεν είναι λίγα τα περιστατικά εμπλοκής περιηγητών και πεζοπόρων με κυνηγούς μέσα σε ζώνες όπου απαγορεύεται το κυνήγι, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα και με την ασφάλεια των επισκεπτών της περιοχής.

"Το WWF Ελλάς καταγγέλλει συνεχώς τα φαινόμενα λαθροθηρίας του αγριόγιδου εδώ και πολλά χρόνια, ενώ ερευνητές της οργάνωσης έχουν καταθέσει σχετικά αποδεικτικά στοιχεία στις Αρχές, ήδη από το 2002, χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι σήμερα οποιαδήποτε συντεταγμένη αντίδραση της πολιτείας", δηλώνει ο Κωνσταντίνος Λιαρίκος, υπεύθυνος περιβαλλοντικών προγραμμάτων του WWF Ελλάς.

Το λαθραίο κυνήγι του αγριόγιδου στην Πίνδο, αποτελεί δυστυχώς μία μόνο πτυχή της ελλιπούς προστασίας των πολύτιμων φυσικών περιοχών της χώρας μας και της εκτεταμένης έλλειψης φύλαξης των δασών και των ορεινών όγκων. Όπως προκύπτει από την εμπειρία του WWF Ελλάς σε διάφορες περιοχές, η αποτελεσματική φύλαξη της υπαίθρου προϋποθέτει τη συνεργασία μεταξύ αυτών των αρμόδιων φορέων διαχείρισης και της Ελληνικής Αστυνομίας, έτσι ώστε να μπορούν να γίνονται παρεμβάσεις σε περιπτώσεις που προκύπτουν κίνδυνοι για την ακεραιότητα των φυλάκων. Επιτακτική όμως είναι και η αντιμετώπιση του γενικότερου αισθήματος ατιμωρησίας, μέσα από την απρόσκοπτη επιβολή των κυρώσεων που επιβάλλει ο νόμος και την ολοκλήρωση των διαδικασιών επιβολής προστίμων, τα οποία ως γνωστόν πολύ συχνά επιβάλλονται, αλλά σπανίως εισπράττονται.

Περισσότερες πληροφορίες:
Κώστας Τζιόβας, Υπεύθυνος Προγράμματος Β. Πίνδου, WWF Ελλάς, τηλ: 26530-41071, k.tziovas@wwf.gr ,
Ηλίας Τζηρίτης, Συντονιστής Τοπικών Δράσεων WWF Ελλάς, τηλ: 210 3314893, 6982 47 1723, e.tziritis@wwf.gr

Σημείωσεις:
· Αγριόγιδο: το σύμβολο της Πίνδου
Το αγριόγιδο δεν είναι απλώς ένα προστατευόμενο από τη νομοθεσία είδος. Ο ρόλος του στα ευαίσθητα ορεινά οικοσυστήματα είναι ανεκτίμητος. Είναι το μόνο άγριο μεγάλο φυτοφάγο θηλαστικό που ζει στα μεγάλα υψόμετρα των βουνών της πατρίδας μας. Η παρουσία του σε μεγάλους αριθμούς επιβάλλεται για να μπορεί να στηρίξει τροφικά όλα τα είδη που βρίσκονται σε ανώτερες βαθμίδες της τροφικής αλυσίδας (λύκος, χρυσαετός, όρνιο, γυπαετός). Η εξαφάνισή του ή ο περιορισμός του σε πολύ λίγα άτομα προκαλεί μεγάλες ανισορροπίες στα ορεινά οικοσυστήματα.
Η απώλεια ενός πληθυσμού αγριόγιδου από ένα βουνό είναι συνήθως οριστική, αφού δεν υπάρχουν περιπλανώμενα άτομα που τυχαία μπορεί να εποικίσουν ξανά ένα βουνό. Η γεωγραφική απόσταση που χωρίζει τους ελληνικούς πληθυσμούς του αγριόγιδου μεταξύ τους και το γεγονός πως τα κοπάδια με τα θηλυκά χαρακτηρίζονται από μεγάλη φιλοπατρία -πράγμα που σημαίνει πως δύσκολα μετακινούνται από βουνό σε βουνό- υποδηλώνει αυτήν ακριβώς την αδυναμία του είδους να επανέλθει σε περιοχές από τις οποίες εξαφανίστηκε στο παρελθόν.
Ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος για το είδος είναι το παράνομο κυνήγι. Ακόμα και μέσα στις προστατευόμενες περιοχές, όπως συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση!! Το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει καμία Υπηρεσία του Ελληνικού κράτους που να μπορεί να σταματήσει αυτήν την παρανομία. Με αυτή την κατάσταση και εφόσον το κράτος δεν δείχνει ενδιαφέρον για την ουσιαστική φύλαξη του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου και των βιοτόπων του αγριόγιδου, το συγκεκριμένο είδος θα συνεχίζει να οδηγείται –παρά τη θεωρητική προστασία του- προς την εξαφάνιση
- Διατίθεται φωτογραφικό υλικό. Επικοινωνήστε με τον Ιάσονα Κάντα, Συνεργάτη Επικοινωνίας για Θέματα Τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, κιν: 698 247 1724, i.kantas@wwf.gr

WWF Ελλάς

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.