|
Η ταχυδιύλιση στα Δράμια και η λίμνη του Κουρνά |
|
|
|
Παγκρήτιο Δίκτυο Οικ. Οργ. -
Νομός Ρεθύμνου
|
|
Δρ. Θόδωρος Κουσουρής
,
Παρασκευή, 20 Ιούλιος 2007
|
Απειλείται η λίμνη και το υδατικό ισοζύγιο της περιοχής
¶ραγε, θα ξεδιψάσουν το Ρέθυμνο, η Γεωργιούπολη κα τα γύρω χωριά, όταν θα ολοκληρωθεί το ταχυδιυλιστήριο στα Δράμια; Λέτε, η ταχυδιύλιση στα Δράμα να αποβεί απύθμενο πηγάδι διορθωτικών και πολυέξοδων παρεμβάσεων και συμπληρωματικών έργων; Και για τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα της λίμνης δεν θα καταλογιστούν ευθύνες;
Μετά τη σχετική σύσκεψη Περιφερειάρχη και Νομάρχη που έγινε πρόσφατα στη Νομαρχία Χανίων και απουσία του τοπικού φορέα που χρησιμοποιεί το νερό της λίμνης Κουρνά για αρδευτικούς σκοπούς (ΤΟΕΒ), αποφασίστηκε να αρχίσουν οι εργασίες για την κατασκευή του ταχυδιυλιστηρίου στα Δράμια, που θα επεξεργάζεται το νερό από τη λίμνη του Κουρνά και θα το διοχετεύει στο Ρέθυμνο, στη Γεωργιούπολη και στα γύρω χωριά. Τόνισαν μάλιστα την προτεραιότητά τους για το έργο που είναι εξαιρετικής σημασίας, ώστε να πίνουν καθαρό νερό και ο Ανατολικός Αποκόρωνας και ο Δήμος Ρεθύμνου. Και όπως πάντοτε σε παρόμοιες περιπτώσεις, τίποτε δεν ειπώθηκε για την υποθήκευση των υγροτοπικών συστημάτων της λίμνης Κουρνά, για τα υπόγεια νερά της περιοχής και για τη συνολική διαχείριση των νερών στο Νομό Χανίων που γίνεται θηλιά που πνίγει και το περιβάλλον και τις παραγωγικές δραστηριότητες.
Όπως και παλαιότερα είχαμε εκφράσει, μέσα από την εφημερίδα ΅ΆΧανιώτικα ΝέαΆΆ, προβληματισμούς και ενστάσεις για την αποτελεσματικότητα του έργου, είναι επίκαιρο για άλλη μια φορά να αναφερθούμε στην προσωπική εμπειρία μας ΅Άπερί την ταχυδιύλιση από ελληνικές λίμνεςΆΆ. Η υδροληψία για πόσιμο νερό από λίμνες δεν έχει πάντοτε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ως προς την ποιότητα του προσφερόμενου νερού, ιδιαίτερα όταν το τροφικό επίπεδο μιας λίμνης είναι αυξημένο πάνω από ορισμένα κρίσιμα όρια. Τότε, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, υπάρχουν και υιοθετούνται αρκετοί περιορισμοί και δικλείδες ασφάλειας στο σχεδιασμό της διϋλισης και στις ακολουθούμενες πρακτικές επεξεργασίας του νερού, αλλά και ενδεχομένως απαγορευτικές πρακτικές και διαδικασίες οι οποίες εξαρτώνται από τη φόρτιση σε βιοτικά και αβιοτικά χαρακτηριστικά της κάθε λίμνης. Συνήθως, η μέθοδος της ταχυδιύλισης χρησιμοποιείται σε μικρούς οικισμούς και σε εργοτάξια, όταν το προς επεξεργασία νερό προέρχεται από ολιγοτροφικές λίμνες και ποτάμια, όταν υπάρχει πρόβλημα στην εξεύρεση έκτασης των εγκαταστάσεων διύλισης και απαραίτητα όταν το προς διύλιση νερό είναι απαλλαγμένο από αφθονία φυτο-πλαγκτονικών οργανισμών.
Είναι άξιον απορίας, γιατί δεν προχώρησε η διύλιση του νερού στα Δράμια με την κλασσική μέθοδο που είναι και αποτελεσματική και φθηνή και εγγυημένης αποδοτικότητας.
Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική να ακολουθούνται απαράβατοι κανόνες σε κάθε μελέτη σκοπιμότητας για απόληψη πόσιμου νερού γενικά από λίμνες, αλλά και στον ακολουθούμενο σχεδιασμό της διϋλισης και της επεξεργασίας του νερού - άρα και για τη λίμνη του Κουρνά και το ταχυδιυλιστήριο στα Δράμια - οφείλουν να αντιληφθούν όλοι (φορείς, κοινωνία, επιστήμονες), ότι το ζήτημα είναι σημαντικό, χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς και έχει πολυδιάστατες συνιστώσες. Ωστόσο, αυτές οι συνιστώσες οφείλουν να συνεκτιμηθούν πολύ προσεκτικά από ειδικούς επιστήμονες, τόσο στη ΅ΆΜελέτη ΣκοπιμότηταςΆΆ και στη ΅ΆΜελέτη Περιβαλλοντικών ΕπιπτώσεωνΆΆ, όσο και στο ΅ΆΚατασκευαστικόΆΆ τμήμα του έργου (σχεδιασμός συστημάτων υδροληψίας και επεξεργασίας νερού, τύπος και πρακτικές διϋλισης, μεθοδολογίες, θέση υδροληψίας, μέγιστος όγκος απόληψης νερού, κ.ά). Εξάλλου, είναι απαραίτητο να επισημανθεί, ότι κάθε περιοχή – όπως και η λίμνη του Κουρνά και το ταχυδιυλιστήριο στα Δράμια - έχει τη δική της ταυτότητα συνθηκών και χαρακτηριστικών και είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και περιβαλλοντικά επικίνδυνο να υιοθετούνται και να εφαρμόζονται αυτούσιες πρακτικές και μεθοδολογίες που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες περιοχές, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Και τούτο γιατί συνήθως, προς εξοικονόμηση πόρων ή και έλλειψη σχετικής τεχνογνωσίας και εμπειρίας, μεταφέρουμε και εφαρμόζουμε τη διεθνή τεχνογνωσία αυτούσια, χωρίς τις απαραίτητες τροποποιήσεις οι οποίες είναι πάντοτε απαραίτητες για την ιδιαιτερότητα των συνθηκών του τόπου μας.
Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο, να κοινοποιήσουμε τη μέχρι σήμερα εμπειρία και προβληματική που αντιμετωπίσαμε με τους συνεργάτες μου στο παρελθόν, για την υδροληψία της Χαλκίδας και το ταχυδιυλιστήριό της. Επίσης, πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο και οφείλουν να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω από τους εμπλεκόμενους και ΅ΆΑρμόδιους Φορείς΅Ά (τοπικοί φορείς, μελετητές, κοινωνία, επιστήμονες), γιατί προέρχονται από την ελληνική εμπειρία και αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα προς αποφυγή και τα οποία ενδεχομένως ανακύψουν και κατά την υδροτροφοδοσία της Γεωργιούπολης και του Ρεθύμνου από τη λειτουργία του ταχυδιϋλιστηρίου στα Δράμια.
Τη δεκαετία του Ά80 άρχισε η λειτουργία ταχυδιϋλιστηρίου για την ύδρευση της πόλης της Χαλκίδας με νερό από τη λίμνη Παραλίμνη της Βοιωτίας. Από την πρώτη περίοδο το νερό είχε γεώδη γεύση (χωματήλα). Μετά από εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη διαπιστώθηκε ότι, στο πλαγκτό της λίμνης υπήρχαν φυτοπλαγκτονικοί οργανισμοί σε τέτοια αφθονία και μέγεθος που με τη μέθοδο της ταχυδιϋλισης θρυμματίζονταν (άσπαγαν τα κύτταρά τους), πάνω στα φίλτρα. Το αποτέλεσμα ήταν ο κυτταρικός χυμός τους -ουσίες και συστατικά πλούσια σε αλγογενείς ενώσεις που προσδίδουν γεώδη γεύση στο νερό – εμπλούτιζαν το επεξεργασμένο –εννοείται- καθαρό νερό. Εξάλλου, επειδή τα φίλτρα είχαν ορισμένο μέγεθος –τεχνική αστοχία εξαιτίας της έλλειψης εμπεριστατωμμένης υδροβιολογικής έρευνας κατά τη μελέτη σκοπιμότητας του έργου -, διαπερνώντουσαν αυτά από τα σπόρια μικροσκοπικών φυτοπλαγκτονικών οργανισμών - ανθεκτική φάση οργανισμών - (επίσης δεν είχε υπολογιστεί το μεγεθός τους κατά τη μελέτη σκοπιμότητας) και έτσι επέτρεπαν να παραμένουν ανέπαφα στις σχετικές διατάξεις καθαρισμού (κροκίδωση, χλωρίωση, φίλτρανση κ.λ.π.). Το αποτέλεσμα ήταν να φθάνουν τα σπόρια αυτά μέχρι και στις βρύσες των καταναλωτών (αρκεί να έβαζες νερό σε μια διαφανή κανάτα και μέσα σε μια μέρα τα σπόρια βλάσταιναν και το τοίχωμα της κανάτας γινόταν πράσινο).
Για τη λύση των πιο πάνω προβλημάτων, η εταιρία κατασκευής του έργου πρότεινε τότε να συμπληρωθεί η ταχυδιύλιση με ΅ΆΣυστοιχίες ενεργού άνθρακαΆΆ. Ετσι, εγκαταστάθηκε ο ενεργός άνθρακας, ο οποίος βελτίωνε βραχυπρόθεσμα και περιστασιακά τα προβλήματα, αλλά πολύ γρήγορα γινόταν ανενεργός από το σημαντικό οργανικό φόρτο που δεχόταν καθημερινά από τη λίμνη. Συγχρόνως, προστέθηκαν και άλλες συστοιχίες του ενεργού άνθρακα (πανάκριβη επένδυση), προσπάθησαν να εξυγιάνουν τον κορεσμένο άνθρακα (άλλη πανάκριβη διαδικασία) με πενιχρά αποτελέσματα και δημιουργήθηκε ένας φαύλος κύκλος δαπανών και αναποτελεσματικής λύσης του προβλήματος. ¶ραγε υπάρχει κάποιος, που μπορεί να εγγυηθεί ότι θα ξεδιψάσουν Γεωργιούπολης και Ρέθυμνο από το ταχυδιυλιστήριο στα Δράμια; Ότι θα διασφαλιστεί η ακεραιότητα στο οικοσύστημα της λίμνης του Κουρνά;
Δρ. Θόδωρος Κουσουρής
περιβαλλοντολόγος
.
ecocrete.gr . |
|
Τελευτ. ενημέρωση ( Παρασκευή, 20 Ιούλιος 2007 )
|
|
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ 
Cavo Sidero
