|
Αυτόν τον τουρισμό μας επιφυλάσσει το νέο χωροταξικό τ |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Χωροταξία - Πολεοδομία
|
|
Από την Καθημερινή
,
Δευτέρα, 11 Ιούνιος 2007
|
Αυτόν τον τουρισμό μας επιφυλάσσει το νέο χωροταξικό του ΥΠΕΧΩΔΕ
Τον θέλουμε;
Του ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟΥ
Από την Καθημερινή
Θα καταναλώσουμε τη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά μας σε λίγες δεκαετίες προς δόξαν του real estate και των tour operators ή θα αξιοποιήσουμε τη φυσική ομορφιά του τόπου με όρους προστασίας; Το ΥΠΕΧΩΔΕ προτείνει το πρώτο. Την ίδια ώρα, το παράδειγμα της Ισπανίας υπαγορεύει το δεύτερο και ο ίδιος ο μελετητής του χωροταξικού το απαρνείται μετά την ...ανακύκλωση που του έκανε το υπουργείο.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου ο τουρισμός παίζει καθοριστικό ρόλο για την οικονομία και το περιβάλλον, η συζήτηση για το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που θα ακολουθήσουμε είναι ένα κρίσιμο πολιτικό θέμα, που θα έπρεπε να βρίσκεται πρώτο στην «ατζέντα» μεταξύ πολιτικών και πολιτών. Γιατί από εκεί θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό εάν θα «καταφέρουμε» να καταναλώσουμε μια φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, έργο χιλιετηρίδων, σε μερικές δεκαετίες προς δόξαν του real estate, των tour operators και του τραπεζο-χρηματιστηριακού συμπλέγματος. Ή, εάν θα πετύχουμε αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο, αλλά είναι ο μόνος βιώσιμος δρόμος: την τουριστική αξιοποίηση της φυσικής ομορφιάς και του πολιτισμού της πατρίδας μας, με όρους προστασίας και ανάδειξης. Η εκπόνηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ, σε συνεργασία με το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, του Ειδικού Χωροταξικού για τον Τουρισμό, θα μπορούσε να αναθερμάνει ελπίδες ότι πάει να μπει, επιτέλους, μια τάξη στον τομέα αυτό, να διαμορφωθεί ένα σχέδιο. Κι όμως, το περιεχόμενο του Ειδικού Χωροταξικού (που έχει δοθεί για δημόσια «διαβούλευση») είναι τελικά απογοητευτικό, τόσο που οδηγεί περιβαλλοντικές οργανώσεις -όπως η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτιστικής Κληρονομιάς- να ζητούν την απόσυρσή του.
Το συγκεκριμένο σχέδιο πρέπει να αποσυρθεί και να αρχίσει ο ευρύς διάλογος, που δεν έγινε πριν από τη διαμόρφωσή του. Και να γιατί:
1. Αντί να ξεκινάει από την ανάγκη αντιμετώπισης της αλόγιστης τουριστικής ανάπτυξης, που απειλεί με υποβάθμιση το φυσικό, δομημένο και πολιτιστικό περιβάλλον (το οποίο αποτελεί τον πόλο έλξης των επισκεπτών), το Χωροταξικό δεν επισημαίνει καν τον κίνδυνο του κορεσμού για μια σειρά περιοχών της χώρας, όπου η υπερσυγκέντρωση χτυπάει «κόκκινο». Οπως σημειώνει και το ΤΕΕ «δίνει μεγαλύτερο βάρος στη διευκόλυνση των επενδύσεων και τη μεγέθυνση του τουρισμού, παρά στην ενσωμάτωση των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης».
2. Η πιο σημαντική καινοτομία του είναι η προώθηση της λεγόμενης «παραθεριστικής κατοικίας», δηλαδή της δημιουργίας «τουριστικών συγκροτημάτων», όπου θα διατίθενται και σπίτια προς πώληση σε ιδιώτες, μέχρι ποσοστού 70% της συνολικής δομημένης έκτασης. Αυτό σημαίνει μαζική τσιμεντοποίηση. Χτίζοντας «ιδιωτικά χωριά» με συντελεστή δόμησης τετραπλάσιο της εκτός σχεδίου δόμησης μεγάλες τεχνικές εταιρείες και εργολάβοι θα έχουν σίγουρο κέρδος, ακόμα κι αν αφήσουν την υπόλοιπη επένδυση να ρημάξει. Πρόκειται για καταστροφή με κρατική επιδότηση(!) καθώς παρόμοιες επενδύσεις απομυζούν «κίνητρα» από τον προϋπολογισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις περιοχές που περιγράφονται ως κατ' αρχήν υποψήφιες να φιλοξενήσουν τέτοιες μονάδες (Δυτική Πελοπόννησος, Ανατολική Κρήτη, Μαγνησία κ.λπ.) έχουν ήδη αγοράσει γη μεγάλες εταιρείες. Ποιος κάνει χωροταξία σε αυτό τον τόπο;
3. Ιδιαίτερη απειλή εγείρεται για τις «παρθένες» περιοχές της χώρας, όπου η γη είναι πιο φθηνή και δεν θα υπάρχει ενόχληση των υποψήφιων αγοραστών. Ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες, που αποτελούν κιβωτούς φυσικού πλούτου, κινδυνεύουν να γίνουν αγκυροβολημένα κρουαζιερόπλοια. Ακόμα και οι περιοχές που «προστατεύονται» από τη συνθήκη Natura μπορούν να υποστούν τουριστικές επενδύσεις, αν οι επιχειρηματίες δώσουν «κάτι παραπάνω», δηλαδή ένα επιπλέον τέλος.
4. Μειώνεται η απαραίτητη απόσταση των ξενοδοχειακών μονάδων από τον αιγιαλό. Από 100 μέτρα σε περίπτωση επίπεδης επιφάνειας μέχρι 50 μέτρα, εάν υπάρχει υψομετρική διαφορά. Ολες οι ενδιάμεσες περιπτώσεις ρυθμίζονται με περίπλοκο μαθηματικό τύπο, που μάλλον θα καταλήγει στην ελληνική «τουριστική σταθερά» της καταπάτησης. Απεναντίας, το Χωροταξικό δεν προβλέπει την υποχρεωτική κατεδάφιση όλων των παράνομων τουριστικών εγκαταστάσεων που βρίσκονται στον αιγιαλό. Επιπλέον, δεν λαμβάνονται μέτρα περιορισμού της διάχυτης εκτός σχεδίου δόμησης, που αποτελεί οικιστική μάστιγα της ελληνικής υπαίθρου.
5. Σε μια χώρα με δυνατότητες ανάπτυξης του χειμερινού τουρισμού, της ορεινής περιήγησης, του αγροτοτουρισμού, του πολιτιστικού τουρισμού κ.λπ. ο Γ. Σουφλιάς ξεχώρισε βασικά την έλλειψη γηπέδων γκολφ στην παρουσίαση του Χωροταξικού: «Εχουμε μόλις έξι γήπεδα γκολφ, ενώ στη Γαλλία 500, στην Ιταλία 200, στην Ισπανία 300 και στην Πορτογαλία 76», είπε. Ιδού ο στόχος, συμβατός με το μοντέλο της εντατικής τουριστικής ανάπτυξης των μεγαθηρίων και της «παραθεριστικής κατοικίας». Το ότι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε πρόβλημα λειψυδρίας και ένα γήπεδο γκολφ απαιτεί περισσότερα από ένα εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο (όσο μια πόλη 11.000 κατοίκων) δεν αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας για έναν υπουργό Περιβάλλοντος.
6. Το Χωροταξικό γυρίζει την πλάτη σε μιαν άλλη προσέγγιση που θα προστατεύει και θα αναδεικνύει τα τοπικά αρχιτεκτονικά, πολιτιστικά χαρακτηριστικά (όπως κάνουν για παράδειγμα πολλές περιοχές της Ιταλίας).
Δεν παίρνει μέτρα για την ανάπτυξη των τοπικών αγροτικών προϊόντων ποιότητας (και των βιολογικών), για τον αγροτοτουρισμό. Δυστυχώς, απέχει παρασάγγας από προτάσεις, όπως αυτή της Ελληνικής Εταιρείας: «Οι νέες ξενοδοχειακές μονάδες θα πρέπει να ακολουθούν τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής, να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία πόρων με επανάχρηση υδάτων και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας».
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΠΑΛΑΤΣΙΝΟΣ
Ο μελετητής του Χωροταξικού για τον Τουρισμό διαχωρίζει τη θέση του από το τελικό σχέδιο.
«Πρόκειται για χωροταξικό κατασκευών και real estate, όχι τουρισμού». Eίναι η άποψη όχι οποιουδήποτε επιστήμονα, αλλά του χωροτάκτη της εταιρείας που ανέλαβε - για λογαριασμό του ΥΠΕΧΩΔΕ- την μελέτη για την εκπόνηση του Ειδικού Χωροταξικού του Τουρισμού. «Δεν αναγνωρίζουμε τη δουλειά μας στην Κοινή Υπουργική Απόφαση για το Xωροταξικό», λέει ο χωροτάκτης Νικηφόρος Μπαλατσινός. Ποιοι κερδίζουν, ποιοι χάνουν και γιατί η επιστημονική μελέτη πήγε για... ανακύκλωση.
Ποια είναι η θέση σας για το Eιδικό Xωροταξικό του Tουρισμού όπως δημοσιεύθηκε τελικά; Είναι ασφαλώς προτιμότερο να υπάρχει ένα χωροταξικό για τον τουρισμό από το να μην υπάρχει. Ομως από το συγκεκριμένο απουσιάζει η χωροταξική προσέγγιση, η κατηγοριοποίηση του χώρου είναι αποσπασματική και συχνά άστοχη, ενώ σε πολλά σημεία εμφανίζεται ασυνέπεια μεταξύ στόχων και διατάξεων. Αυτά μπορούν να βελτιωθούν στην τελική διαμόρφωση. Το σημείο όμως όπου έχω τη σημαντικότερη επιστημονική αντίρρηση είναι η προώθηση της παραθεριστικής κατοικίας. Πρόκειται για εσφαλμένη επιλογή. Και φοβάμαι ότι είναι το μόνο που θα μείνει από το Xωροταξικό.
Τι είναι η «παραθεριστική κατοικία»;
Αλλο η παραθεριστική κατοικία που ξέρουμε (εξοχικό) και άλλο αυτό που εισάγεται. Πρόκειται για μια σύζευξη τουρισμού και real estate, που παρουσίασε άνθηση σε χώρες όπως στην Ισπανία, αλλά τώρα βρίσκεται ήδη σε κρίση. Με το σχέδιο προωθείται το μοντέλο των condo hotels, όπου μέσα στην ξενοδοχειακή μονάδα κατασκευάζονται αυτόνομες κατοικίες, που πωλούνται σε ιδιώτες. Αυτοί μπορεί να τις νοικιάζουν στο ξενοδοχείο.
Δεν υπάρχει ζήτηση για τέτοια κατοικία στη Μεσόγειο;
Υπάρχει ζήτηση που γεννά και την αντίστοιχη πίεση από το «κύκλωμα» της αγοράς ακινήτων. Εμείς, στη μελέτη, προτείναμε να αξιοποιηθεί πρωτίστως το αδιάθετο οικιστικό δυναμικό των εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων εγκαταλελειμμένων ή φθινόντων οικισμών της Ελλάδας. Προτείναμε και 40% προσαύξηση της δομημένης επιφάνειας των οικισμών, σε συγκεκριμένες ζώνες, σαν κίνητρο για τις επιχειρήσεις. Αυτή η επιλογή δεν είναι τόσο δελεαστική όμως προς τους επενδυτές που θέλουν άμεσο κέρδος. Θα μπορούσε ωστόσο η πολιτεία να τους υποχρεώσει. Δυστυχώς, δεν υιοθετήθηκε η πρότασή μας και δόθηκε η δυνατότητα να χαρακτηρίζεται τουριστική επένδυση μια δραστηριότητα διαχείρισης ακινήτων.
Τι προβλήματα δημιουργεί;
Καταρχήν δεν μπαίνουν όρια. Επιτρέπεται παντού, με μόνη εξαίρεση τον ορεινό χώρο. Δεν αποκλείει τα μικρά ούτε τα ακατοίκητα νησιά. Και επειδή αυτές οι επενδύσεις χρειάζονται μεγάλες εκτάσεις, δεν μπορούν να υλοποιηθούν σε ακριβή γη. Θα κατευθυνθούν σε περιοχές που διαθέτουν αναξιοποίητους τουριστικούς πόρους και γεωργική γη που εγκαταλείπεται. Θα αντληθούν τεράστιες υπεραξίες από τη γη.
Γιατί μια εταιρεία να φτιάξει έτσι ένα χωριό για πώληση και όχι μέσω ιδιωτικής πολεοδόμησης;
Η ιδιωτική πολεοδόμηση υπάγεται στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Εκεί δύσκολα περνάει, καθώς το ΣτΕ έχει την άποψη ότι δεν χρειάζονται νέοι οικισμοί. Και είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί κανείς βάσιμα να επιχειρηματολογήσει ότι χρειάζονται 100, 200 νέοι οικισμοί στην Ελλάδα. Η τουριστική επένδυση δεν περνά από τέτοιες διαδικασίες. Επιπλέον η τουριστική εγκατάσταση έχει ήδη μια πελατεία και ένα διαμορφωμένο περιβάλλον που λειτουργεί ελκυστικά στον αγοραστή.
Εσείς είχατε εντάξει στη μελέτη σας αντίστοιχη πρόταση;
Με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υπάρχει δυνατότητα πώλησης του 20% της συνολικής δομημένης επιφάνειας στις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις (ΠΟΤΑ). Αρχικά προτείναμε ένα 30% και ύστερα από κατευθύνσεις της υπηρεσίας φτάσαμε στο 40%, το οποίο όμως το θεωρήσαμε ανώτατο όριο, ώστε ο επιχειρηματίας να μην ενδιαφέρεται μόνο για την πώληση των κατοικιών αλλά για την επένδυση συνολικά. Το ΥΠΕΧΩΔΕ πήγε στο 70%! Η παραθεριστική κατοικία όμως είναι ανταγωνιστική του τουρισμού, γιατί καταναλώνει τους ίδιους πόρους. Επιπλέον, με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις η τουριστική κατοικία κτίζει τα διπλά τετραγωνικά απ' ό,τι τα ξενοδοχεία.
Θα πήξουμε στο τσιμέντο δηλαδή. Και θα μπουν στο μάτι παρθένες περιοχές, όπου είναι ακόμα φθηνή η γη;
Eνα παράδειγμα είναι η Μονή Τοπλού, η οποία σημειώστε έχει αδειοδοτηθεί με το ισχύον θεσμικό καθεστώς. Η εκκλησιαστική περιουσία θα «αξιοποιηθεί»...
Δεν είναι «τρελό» ο μελετητής του Xωροταξικού να κριτικάρει έντονα το τελικό σχέδιο; Δεν αναγνωρίζω την πατρότητα του τελικού κειμένου του Σχεδίου. Εκτιμώ ότι η κατεύθυνση στήριξης της τουριστικής κατοικίας είναι αποτέλεσμα πολιτικών ζυμώσεων παρά επιστημονικής προσέγγισης. Δεν υπάρχει νομικό πρόβλημα. Το υπουργείο μπορεί να αποφασίσει ποια πολιτική θα προωθήσει. Απλά εμένα μου φαίνεται περισσότερο χωροταξικό... κατασκευών.
Ποιοι ωφελούνται απ' αυτή την επιλογή;
Σίγουρα πάντως ζημιώνεται ο πραγματικός ιδιοκτήτης και φορέας διαχείρισης αυτού του πλούτου, η κοινωνία. Και η σημερινή γενιά και οι επερχόμενες. Παραχωρείται ένας πλούτος, ανεξάρτητα από την τιμή, σε μια δραστηριότητα στα οικονομικά αποτελέσματα της οποίας δεν συμμετέχει η κοινωνία. Είναι μια κατεύθυνση μη αναστρέψιμη. Προχωράμε δηλαδή στην εφάπαξ πώληση σημαντικών πόρων αντί να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα διαρκούς πώλησης υπηρεσιών και άυλων αξιών. Είναι μια κλειστή υπόθεση, ανάμεσα σε επιχειρηματίες, τράπεζες και ιδιοκτήτες γης.
Yπάρχει άλλος δρόμος για τον ελληνικό τουρισμό ή το μέλλον μας είναι η τσιμεντοποίηση και η υποβάθμιση των πάντων;
Τον τουρισμό στην Ελλάδα τον σχεδιάζουν οι tour operators. Αυτοί κάνουν χωροταξία και ωθούν στη συγκεντροποίηση. Διευκολύνονται από λίγους και μαζικούς προορισμούς, λίγες πτήσεις και εντατική εκμετάλλευση. Εάν πάψει να συμφέρει κάπου, πάνε αλλού... Μόνο που εμείς μένουμε... Η δική μας πρόταση επιχειρούσε να θέσει τις κατευθύνσεις για τη χωρική, χρονική και θεματική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας, ακόμα και με ένα δημόσιο συντονισμό των tour operators, όπως στη Γαλλία. Κάτι τέτοιο δεν υποστηρίζεται από την ΚΥΑ. Το προσόν της Ελλάδας είναι η ποικιλία και η ποιότητα των τουριστικών πόρων. Oχι μόνο στην παραλία, αλλά και στην ενδοχώρα. Η μονοκαλλιέργεια είναι πρόβλημα.
Μπορούμε όμως να μιλάμε για τουριστική μεγέθυνση;
Εάν συνεχίσουμε έτσι, η εποχή του «rooms to let» θα φαίνεται… αγροτοτουρισμός. Ωστόσο, υπάρχει και άλλος δρόμος: της ποιοτικής αναβάθμισης και της ολοκλήρωσης του τουριστικού προϊόντος. Υπάρχουν μονάδες στην Κρήτη που έχουν διαμορφώσει τοπικά σύμφωνα ποιότητας, χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα και απευθύνονται σε απαιτητικότερους επισκέπτες. Ετσι όχι μόνο προσελκύουν τουρίστες, αλλά κρατούν και αγρότες στην περιοχή. Αλλωστε ο επισκέπτης που έχει συνείδηση της αξίας και της σπανιότητας των τουριστικών πόρων είναι και ένας ασφαλής σύμμαχος για την προστασία και την προβολή τους...
Στην Ισπανία πληρώνουν ήδη την «ανάπτυξη»
Του Γιώργου Λιάλιου
«Σύμφωνα με τους ειδικούς, περίπου 1 εκατ. Ευρωπαίοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν δεύτερη κατοικία στη χώρα μας. Η τουριστική κατοικία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την τουριστική ανάπτυξη. Αξίζει να σας πω ότι στην Ισπανία, από τα περίπου 55 εκατ. τουρίστες που επισκέπτονται σε ετήσια βάση τη χώρα, τα 37 εκατ. έχουν αγοράσει κατοικία εκεί», ανέφερε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς κατά την παρουσίαση του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τον τουρισμό, εκθειάζοντας το «ισπανικό μοντέλο». Λίγες ημέρες αργότερα, έσπευδε να το αποκηρύξει: «Aς φυλαχθούμε για να μην πάθουμε ό,τι η Ισπανία με την τουριστική κατοικία», δήλωνε με κάθε ευκαιρία ο ίδιος, αλλά και η υπουργός Τουρισμού κ. Φάνη Πάλλη - Πετραλιά.
Τι πληροφορήθηκε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και έσπευσε σε άτακτη υποχώρηση (τουλάχιστον ως προς τη ρητορική του); Το διαβόητο «ισπανικό μοντέλο», το οποίο ακολουθεί σε πολλά σημεία το ειδικό χωροταξικό σχέδιο που παρουσιάστηκε, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν. Και αυτό γιατί οδήγησε στην τσιμεντοποίηση των μεσογειακών ακτών της χώρας, με πρόσκαιρα οικονομικά κέρδη και μακροπρόθεσμες δυσμενείς συνέπειες στην τουριστική κίνηση...
Την έκταση του προβλήματος μελέτησαν εθελοντές της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Κρίτωνας Αρσένης, Γεωργία Κίκου, Χουάν Μπαρόν, Νίκος Ανατολίτης, Καρολίνα Κιρκινέζου, Δημήτρης Μπουρίκος). Σύμφωνα με τις μελέτες τους, τα τελευταία χρόνια καταγράφεται σημαντική υποβάθμιση των παράκτιων περιοχών της Ισπανίας παρά την ύπαρξη σχετικής εξειδικευμένης νομοθεσίας. Οι μεσογειακές ακτές της Ισπανίας συγκεντρώνουν σήμερα 15.600.000 κατοίκους που αντιπροσωπεύουν το 39% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Το μήκος της ακτογραμμής της είναι 7.268. και το 68% του πληθυσμού της ζει σε ζώνη 100 χλμ. από τις ακτές, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού είναι 39%. «Το ισπανικό μοντέλο έχει πλέον απογοητεύσει και τους πιο ένθερμους αρχικούς υποστηρικτές του. Η «πολλά υποσχόμενη» βορειοευρωπαϊκή αγορά γυρνάει την πλάτη της στην Ισπανία», σημειώνει στο ΟΙΚΟ ο κ. Κρίτων Αρσένης. «Τα πρόσκαιρα οικονομικά κέρδη της αγοράς ακινήτων και της οικοδόμησης παραθεριστικών κατοικιών ήδη έχουν αρχίσει να υποχωρούν». Οπως αποκαλύπτει η έρευνα, οι επενδύσεις αυτού του είδους το 2005 παρουσίασαν πτώση της τάξης του 16,7%. Οι ξένες επενδύσεις στον τομέα του real estate μειώθηκαν από το 0,9% που καταλάμβαναν στο ΑΕΠ το 2003, στο 0,6% το 2005. Η αγορά ακινήτων της Ισπανίας αρχίζει να αποκτά αρνητική φήμη στους υποψήφιους πελάτες της Βόρειας Ευρώπης, ενώ οι διεθνείς οργανισμοί κάνουν λόγο για την ανάγκη διαχείρισης μιας «ήπιας προσγείωσης» της εν λόγω αγοράς για την αποφυγή δυσάρεστων και εκτεταμένων οικονομικών συνεπειών.
Την ίδια στιγμή που το επιχείρημα περί «τόνωσης της οικονομίας» έχει ήδη ξεφουσκώσει στην Ισπανία, πολλές περιοχές της βλέπουν ήδη τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της υπερδόμησής τους. Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία:
- Συγκεκριμένα τμήματα των ακτών της Μάλαγα έχουν οικοδομηθεί στο 100% και η τάση αυτή εξαπλώνεται και στις ακτές της Γρανάδα, της Αλμέρια, του Κάδιδ και της Ουέλβα. Το 90% των ακτών της Ανδαλουσίας αντιμετωπίζει ήδη προβλήματα περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Ακόμα και περιοχές φυσικών πάρκων, όπως αυτή του Cabo de Gata - Nijar στην Αλμερία, αποτελούν πεδίο σχεδίων και προγραμμάτων οικιστικής ανάπτυξης.
- Υπολογίζεται πως θα έχει οικοδομηθεί το 70% των ακτών της Καταλωνίας μέσα στην επόμενη πενταετία.
- Πολλές παράκτιες περιοχές της Βαλένθια έχουν οικοδομηθεί. Το 33% των συνολικών ακτών της περιοχής παρουσιάζει οικιστική ανάπτυξη με επιμέρους περιοχές, όπως το Αλικάντε, να έχουν οικοδομηθεί σε ποσοστό που ξεπερνάει το 40% των ακτών τους. Τα σχέδια πολεοδομικής ανάπτυξης της περιοχής έχουν κατά καιρούς γίνει αντικείμενο μελέτης και ενστάσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μάλιστα, η τελευταία έχει προτείνει την επιβολή moratorium στην πολεοδομική ανάπτυξη μέχρι να αντιμετωπισθούν οι σχετικές ανεπάρκειες του σχεδιασμού και να εξασφαλιστεί η προστασία των περιβαλλοντικών προϋποθέσεων της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Κάπως έτσι φαντάζει για τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Τουρισμού το μέλλον των παράκτιων περιοχών της Δυτικής Ελλάδας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ας ελπίσουμε ότι οι «αναπτυξιακές» τους προσδοκίες θα διαψευσθούν υπέρ της πραγματικής βιώσιμης ανάπτυξης των περιοχών...
ΧΤΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 16% ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΑΚΤΩΝ!
Ενα τσιμεντένιο τείχος απειλεί τη Μεσόγειο. Tο «μεσογειακό τείχος», που σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος δημιουργείται όπου οι χτισμένες επιφάνειες καταλαμβάνουν πάνω από το 50% της ακτογραμμής. «Η δόμηση έχει καταλάβει τις ακτές σε μια πολύ εκτεταμένη ζώνη, ειδικά στα παράλια της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Δυτικής Ιταλίας» λέει στο «ΟΙΚΟ» η κ. Φρανσουά Μπρετόν, ερευνήτρια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος.
«Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι το φαινόμενο επεκτείνεται προς τα ανατολικά». Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΕΟΠ (2006) οι τεχνητές - κτισμένες επιφάνειες παρουσίασαν αύξηση της τάξεως των 190 τετραγωνικών χιλιομέτρων κάθε χρόνο, τη δεκαετία 1990 - 2000. Σήμερα υπολογίζεται ότι το 16% των παραλίων της Μεσογείου είναι ήδη χτισμένο. Αν συνεχιστεί η ίδια τάση «το 50% των ακτών της Μεσογείου θα έχει χτισθεί ώς το 2025»(!) εκτιμά ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σήμερα, η μεσογειακή λεκάνη είναι ο πρώτος τουριστικός προορισμός στον κόσμο, καθώς δέχεται περίπου το 1/3 της παγκόσμιας τουριστικής κίνησης. «Δεν μπορούμε να αξιοποιούμε ένα τόπο για 20 χρόνια και τον καταστρέφουμε για πάντα. Ηδη, στη Μεσόγειο εμφανίζονται περιοχές με μεγάλη τουριστική άνθηση στο παρελθόν, που βιώνουν τώρα την παρακμή», λέει η κ. Μπρετόν.
Η συνολική περιβαλλοντική υποβάθμιση υπολογίζεται ότι κοστίζει πλέον του 3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος σε ορισμένες χώρες της Βόρειας Αφρικής, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.
Από την Καθημερινή
.
ecocrete.gr . |
|
Cavo Sidero
