Δεν τρυπάμε την παραλία...

«Δεν τρυπάμε την παραλία...» Ο κύριος ήταν ξεκάθαρος. Αλλά η μαμά που να καταλάβει!

- Μα τι λέτε, την ομπρέλα θα την βάλω δίπλα στο κύμα για να έχει σκιά ο μικρός

- Λυπάμαι κυρία μου δεν γίνεται

Είπαν κι άλλα. Η μαμά όλο μου ‘σφιγγε το χέρι από αγανάκτηση. Ο κύριος της είπε για ένα διάταγμα. Εγώ είχα ακούσει από την αδελφή μου για το διάταγμα των Μεδιολάνων, όταν διάβαζε ιστορία.

Τι ήταν αυτό το διάταγμα; Η μαμά όλο και δυνάμωνε τη φωνή της. Υπάρχει κανένας επιστήμονας που να ορίζει κάτι τέτοιο;

Αχ βρε μαμά δεν καταλαβαίνεις. Λυπήθηκα τον κύριο πού’ χε ιδρώσει να της εξηγεί, λυπήθηκα και τη μαμά και περισσότερο το χέρι μου που κόντευε να μου το λιώσει…

« Είστε παράλογοι» την άκουσα να λέει και με μια λογική κίνηση θυμωμένης μάνας μ’ έσυρε κυριολεκτικά ως την παραλία…

Η καυμενούλα η μαμά είχε αναψοκοκκινίσει. Είχε τα νεύρα της. Όταν η μαμά έχει νεύρα αλλάζει τη φιλοσοφία της για τον κόσμο και στο σπίτι, μας αλλάζει τα φώτα: Φράση του μπαμπά. Τέλος πάντων γυρίζω στην παραλία.

Η χαζή η μαμά μου δεν κατάλαβε ότι δεν πρέπει να τρυπάμε την παραλία με ομπρέλες ούτε δίπλα στο κύμα. Ο κύριος έχει δίκιο. Δεν γεννάνε εκεί βέβαια οι χελώνες. Αλλά αν βγει κάποια με μυωπία και σπάσει το κεφάλι της στο κοντάρι της ομπρέλας; Αν κάποια παίζει κρυφτό με τις φιλενάδες της και κρυφτεί κάτω από την άμμο και την καρφώσουμε εμείς με το κοντάρι;

Αχ χελωνίτσα, εγώ θα προσέχω για σένα. Όταν μεγαλώσω θα είμαι στην παραλία με κράνος και ρόπαλο. Θα φωνάζω: «μην τρυπάτε την παραλία!» και όποια μαμά δεν ακούει θα της ρίχνω ροπαλιά. Βέβαια η μαμά ήθελε να βάλει την ομπρέλα για να μην καώ στον ήλιο. Σιγά, όλο για την υγεία μου φωνάζει. Αλλά το ξέρουμε τόπε και ο ψυχολόγος. Η μαμά είναι υπερπροστατευτική. Αυτή είναι μια αρρώστια που κρατάει χρόνια. Θείε Κορνήλιε αν βρεις κάνα φάρμακο στείλε. Γιατί όσες μαμάδες έχουν αυτή την αρρώστια, ο μπαμπάς λέει ότι τ’ αγόρια τους γίνονται «λελέδες». Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό αλλά μου μοιάζει κάτι σαν μενεξέδες δηλ. φυτά. Να μην σε κουράζω όμως.

Η μαμά νοίκιασε λοιπόν μια ξαπλώστρα και ομπρέλα από τις «επιτρεπόμενες». Ήταν δίπλα ακριβώς σε μια φωλιά χελώνας. Ωραία! ¶μα βγαίναν τα χελωνάκια θα τάβλεπα πρώτος.

Αλλά ξαφνικά και ενώ περίμενα μπας και φανεί καμιά χελώνα φίλη μου, βλέπω έναν μικρό που είχε ένα τεράστιο φτυάρι και έσκαβε δίπλα στο κύμα. Ε αυτό πήγαινε πολύ! Δεν θ’ άφηνα κανένα να κάνει κακό στις χελώνες. Έτρεξα να το σταματήσω και μετά δεν ξέρω τι έγινε. Το έσπρωξα και αυτό μου πέταξε άμμο. Το είπα βλαμμένο. Του είπα να μην τρυπά την παραλία και με είπε ηλίθιο! Πιαστήκαμε στα χέρια! Θα ’κανα τα πάντα για τη σωτηρία της χελώνας.

Αλλά ενώ κόντευα να νικήσω τον εχθρό των χελωνών άρχισα να βλέπω αστράκια. Όχι αστερίες θείε Κορνήλιε, αστράκια από το χαστούκι της μάνας μου και μετά θόλωσαν όλα κι’ εγώ φώναζα : «μα τρύπαγε την παραλία». Οι μεγάλοι μαζεύτηκαν γύρω μας Κάτι έλεγαν για Θαλάσσιο Πάρκο, για τις ομπρέλες, τις χελώνες και το σόι της μάνας τους. Δεν με ενδιέφερε! Πήγα ντροπιασμένος πίσω στην ξαπλώστρα.

Οι μεγάλοι είχαν κάνει κύκλο. ¶λλοι έδειχναν τη θάλασσα, άλλοι την άμμο και άλλοι κάτι κολώνες. Κάποια στιγμή ήρθε και μια κυρία με καπέλο και βραχιόλια και τότε φώναζαν πιο πολύ κι αυτή έπαιρνε τηλέφωνο από το κινητό της.

Κανείς δεν μου είπε μπράβο. Κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί μου. Η μαμά μόνο είπε «θα τα πούμε στο σπίτι» καθώς μ’ έσερνε πάλι στο δρόμο της επιστροφής.

Εγώ θείε Κορνήλιε λέω να κόψω τις φιλίες με τις χελώνες. Όλοι τσακώνονται γι’ αυτά τα ζώα κι’ εγώ τρώω ξύλο. Είμαι πολύ θυμωμένος. ¶μα δω καμιά θα της πω: «Συγνώμη αλλά δεν σφάξανε να σε υπερασπιζόμαστε κι εσύ ούτε που καταδέχτηκες να εμφανιστείς. Και να το ξέρεις, σουρωτήρι θα κάνω τις παραλίες. Ακούς εκεί! Όχι, θείε Κορνήλιε, πες μου , έχω άδικο;

Ένα παιδί πρώην φίλος χελωνών.

Α! κάτι που ξέχασα. Στο σχολείο η δασκάλα μας είπε ότι το πάρκο είναι το μέρος που τα παιδιά και οι μεγάλοι ηρεμούν, κάνουν βόλτες, θαυμάζουν τη φύση, τα ζώα. Δεν ξέρω για πιο πάρκο μας έλεγε αλλά εγώ έμαθα ότι το Θαλάσσιο Πάρκο είναι το μέρος που οι μεγάλοι τσακώνονται για ομπρέλες, ξαπλώστρες και σπίτια. Και τα παιδιά μπορεί να φάνε και κανένα χαστούκι άμα πάνε να υπερασπιστούν τις χελώνες!

K.T.

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.