Θυμόσαστε, τότε με τον πόλεμο του Ιράκ, πόσο μεγάλη προσέλευση είχαν τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια; Καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την μεγαλύτερη πορεία που έγινε ποτέ στην Κέρκυρα. Χωρισμένοι σε παρέες, αλλά όλοι μαζί καταφέραμε να ενωθούμε σε μια πορεία με τρόπο που δεν είχε ποτέ ξαναγίνει. Τότε είχαμε μια ελπίδα μέσα μας, ότι αν καταφέρναμε να φωνάξουμε όσο πιο δυνατά γίνεται θα τους σταματούσαμε. Κάναμε πραγματικά ότι μπορούσαμε περισσότερο, γιατί γνωρίζαμε τι θα πει «Φωνή λαού, οργή Θεού» και προσπαθήσαμε να πετύχουμε αποτέλεσμα φωνάζοντας δυνατά «όχι». Τόσο στην Κέρκυρα όσο και παγκοσμίως έσπασαν όλα τα ρεκόρ προσέλευσης σε συλλαλητήριο, πορεία και διαδήλωση.

Πραγματικά, ποιός το περίμενε ότι η κυβέρνηση Μπους θα επέμενε στα σχέδιά της μετά από όλα αυτά. Με έκπληξη είδαμε ότι όχι μόνον δεν «μάσησε», αλλά εφαρμόζοντας τις πιο σύγχρονες τεχνικές «Ανορθόδοξου Μάρκετινγκ», ( δεν βρίσκω πιο κατάλληλη ονομασία για τις μεθοδεύσεις τους) με την βοήθεια ορισμένων ΜΜΕ τύπου CNN  κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις έγιναν ακόμα και μέσα στην χώρα τους. Μόλις η κυβέρνηση Μπους κατάφερε να ξανακερδίσει τις εκλογές, τα στελέχη της ένιωσαν ότι όλος ο κόσμος μπορεί να γίνει δικός τους.

Οι καιροί των χαμένων πολέμων τύπου Βιετνάμ ήταν πια παρελθόν. Η συνταγή ήταν πολύ απλή για να το πετύχουν. Πραγματικά ευκολότατη. Αρκεί να μην κάνουν τίποτα για να σταματήσουν κάποιες από τις πολλές απόπειρες τρομοκρατικών ενεργειών που πάντα έπιαναν εγκαίρως. Από εκεί και πέρα, χρησιμοποιώντας τον παράγοντα «φόβο» κατεύθυναν τον κόσμο τους όπως ήθελαν. Η πείνα έκανε τους Ανατολίτες «καμικάζι» και ο φόβος έκανε τους δυτικούς να αποδέχονται τις δικές τους ανθρώπινες απώλειες και να μην «ρίχνουν» ακόμα και την πιο απάνθρωπη κυβέρνηση, αλλά να την ξαναψηφίζουν!

Συνέχισαν λοιπόν τους «μικρούς παγκόσμιους» πολέμους τους με τις «μικρές ατομικές βόμβες», τα πυρηνικά που «εκρήγνυνται υπογείως» και το «σβησμένο» Ουράνιο. Ευκολότατη όσο και πανούργα, αυτή η μέθοδος. Οικολογική καταστροφή που δεν διακρίνεται και δεν ανιχνεύεται. Αδειάζουν όλα τα πυρηνικά τους απόβλητα μαζεμένα σε μια χώρα με την δικαιολογία ότι, οι κεφαλές με αυτά, κάνουν μεγαλύτερες και βαθύτερες τρύπες. Πανέξυπνο όσο και απλό! «Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια». Και ξεφορτώνονται τα απόβλητά τους χωρίς να χρειαστεί να τα «καταστρέψουν ήπια» και κάνουν μεγαλύτερες τρύπες στην Μητέρα Γη και ρυπαίνουν τις περιοχές αυτές της γης όσο δεν έγινε ποτέ πριν για πολλές πολλές γενεές στο μέλλον, υποβαθμίζοντας μακροχρόνια την υγεία των αντιπάλων τους!

Δεν μπορώ να φανταστώ πιο διαβολικό και πιο διεστραμμένο σχέδιο από αυτό που εφαρμόζουν οι τελευταίες κυβερνήσεις της Αμερικής.

Η Αχίλλειος πτέρνα της Αμερικής, όλοι επισημαίνουν ότι είναι η Οικονομία της. Φοβάται ένα παγκόσμιο Οικονομικό Κράχ, όσο τίποτε άλλο. Ένας γίγαντας, όταν πέφτει, πέφτει από ψηλά. Ο Αμερικάνος δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.

Αντίθετα, ο Ανατολίτης μπορεί να ζήσει με ένα πιάτο ρύζι και χωρίς χρηματιστήριο. Έτσι και αλλιώς έχει μάθει να επιβιώνει με ελάχιστα.

Να γιατί λοιπόν, οι ΗΠΑ, χτυπούν τους αντιπάλους τους έναν έναν, σε «μικρούς, μισο-παγκόσμιους «μικρο»-πυρηνικούς πολέμους: Για να μην επέλθει ολικός παγκόσμιος πόλεμος, είτε αυτός είναι συμβατικός είτε πυρηνικός, ώστε να μην κινδυνεύσει να καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.

Αυτό όμως ( το οικονομικό κράχ) θα ήταν κάτι που θα συνέφερε τους αντιπάλους τους. Προσπαθούν οι ΗΠΑ να αποφύγουν πυρηνική σύρραξη, βασικά, για οικονομικούς λόγους. Κατά τα άλλα δεν τους φοβίζει. Ταυτόχρονα όμως, ωθούν το σύνολο των ολοένα συρρικνούμενων Αραβικών χωρών, να τα «παίξουν όλα για όλα» και να κάνουν αυτοί χρήση πυρηνικών. Έτσι και αλλιώς χάνουν, που χάνουν, ότι έχουν και δεν έχουν….

Από τους συμμάχους των Αμερικάνων, οι μόνοι πραγματικοί φίλοι των τελευταίων κυβερνήσεων των ΗΠΑ, φαίνονται να είναι οι τελευταίες κυβερνήσεις του Ισραήλ. Όλοι οι άλλοι είναι απλώς «σύμμαχοι». Οι ΗΠΑ δεν έχουν φίλους! ¶λλο φίλοι και άλλο σύμμαχοι…

Το Εβραϊκό λόμπυ στην Αμερική, έχει έτσι και αλλιώς την μεγαλύτερη επιρροή στις θέσεις λήψης αποφάσεων, άρα και την ευθύνη για το παγκόσμιο γίγνεσθαι που ποτέ δεν ήταν χειρότερο από το σημερινό. Η στενή φιλία της Αμερικής με το Ισραήλ και τους ανά τον κόσμο Εβραίους μπορεί να έδωσε και στις δύο πλευρές αρκετή δύναμη, όμως τους έκανε και μια μεγάλη ζημιά. Τους απομόνωσε και τους έκανε πιο μισητούς από ότι ήταν στο παρελθόν σε όλο και περισσότερους άλλους λαούς. Η Αμερική έχασε κάθε φίλο που μπορεί να είχε. Μιλάει πάντα για τους «συμμάχους της» και τους αναγκάζει να συνδράμουν στα ματαιόδοξα σχέδιά της, έχοντας μπει σε μια, παθολογική πια, κατάσταση πολεμο…μανίας!                

Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία και τώρα Λίβανος. Ο 3ος  παγκόσμιος πόλεμος μπαίνει στην τέταρτη φάση του. Στην αρχή ήταν ακήρυχτος αλλά τώρα είναι ξεκάθαρος. Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ θέτουν τον πλανήτη σε μεγάλο οικολογικό κίνδυνο. Έχουν αρχίσει να επιφέρουν ένα είδος …«μαθηματικού παραδόξου», το οποίο φοβάμαι μήπως φέρει κάποιες από τις απειλούμενες με αφανισμό χώρες σε αδιέξοδο και τις αναγκάσει να χρησιμοποιήσουν το τελευταίο τους χαρτί: Τα πυρηνικά. Ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα στην Μέση Ανατολή και τις αραβικές χώρες, είναι ένα σενάριο που δεν φαίνεται να ανησυχεί τους Αμερικάνους από πλευράς ρύπανσης. Η Αμερική είναι πολύ μακριά και η ρύπανση που θα δεχθεί θα είναι η μικρότερη. Στην μέση όλων αυτών η Ελλάδα, έχει ήδη δεχθεί μεγάλο ποσοστό ρύπανσης από τις πρώτες φάσεις του 3ου αυτού παγκόσμιου.

Οι αντιπολεμικές κινητοποιήσεις φέτος είχαν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα από τις άλλες φορές. Φέτος φωνάξαμε και πάλι όχι στον πόλεμο όπως πάντα. Όμως φέτος είχαμε επίσης όλοι κάτι κοινό. Κάτι καινούργιο στα βλέμματα μας. Αυτή την φορά κανείς δεν ήλπιζε για τίποτα. Όλοι μοιάζαμε σαν να έχουμε παραδοθεί άνευ όρων σε όσα συμβαίνουν. Όλοι ξέραμε ότι όσο και να φωνάξουμε δεν θα καταφέρουμε τίποτα. Φωνή λαού δεν είναι πια οργή Θεού. Την φωνή του λαού την χρησιμοποιεί πια το σύστημα υπέρ του.

Το συγκρότημα “The Dutch Brigates” οι πρώην “Let’s Go Dutch” που είναι Ολλανδοί Μουσικοί που αγαπούν την Κέρκυρα και την επισκέπτονται κάθε χρόνο, πάνω από 15 χρόνια τώρα, απήγγειλαν αντιπολεμικά τραγούδια στον χώρο των ανακτόρων όπου μαζεύτηκαν πολλοί Κερκυραίοι αλλά και πολλοί αλλοδαποί. Όλοι μαζί ενωμένοι προσευχηθήκαμε να σταματήσει ο πόλεμος σε πολλές διαφορετικές γλώσσες.

Τα παιδιά άναψαν τα κεράκια στέλνοντας μια φλόγα ανακούφισης στις αδικοχαμένες ψυχές των αθώων πολιτών που τριγυρνούν γεμάτες απόγνωση στα μέρη των αγαπημένων τους προσώπων, λίγο πριν ξεκινήσουν το μεγάλο ταξίδι της ψυχής.

Η Βουλευτής ¶ντζελλα Γκερέκου και ο υποψήφιος Δήμαρχος Σωτήρης Μικάλεφ, ήταν εκεί από νωρίς και παρακολούθησαν σχεδόν όλη την συναυλία. Ο Δήμαρχος Κερκυραίων και υποψήφιος Δήμαρχος κ. Τρεπεκλής, αρκετοί υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι και διάφορα κομματικά στελέχη, τίμησαν επίσης την βραδιά με την παρουσία τους.

Έγιναν και κάποιες πορείες από επιτροπές, αλλά καμία σχέση με αυτές που έγιναν τότε για το Ιράκ. Η μουσική με ξένο στίχο, κατάφερε να συγκινήσει όλες τις Εθνικότητες των επισκεπτών που βρίσκονται στο νησί, στην καρδιά αυτού του τόσο ζεστού καλοκαιριού και να «κλέψει την παράσταση».

Δημήτρης Φαναριώτης

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.