Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε πλήθος ανακοινώσεων και δημοσιευμάτων σε σχέση με την χωροθέτηση του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Η πρόσφατη πρόταση της Δημάρχου Αθηναίων για το Βοτανικό εμφανίζεται μεν ως «η λύση» του προβλήματος, όμως αφ΄ ενός προσκρούει στο νομικό καθεστώς της προτεινόμενης έκτασης που είναι χαρακτηρισμένη κοινόχρηστο πράσινο και έχει προκύψει από εισφορές γης λόγω της ένταξης στο σχέδιο, αφ΄ εταίρου αντιβαίνει την πάγια θέση μιας σειράς ενδιαφερόμενων φορέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης -μεταξύ των οποίων και ο Δήμος της Αθήνας-, ότι στο Ελαιώνα που είναι η κεντρικότερη ιστορική περιοχή της Αθήνας, θα πρέπει να εξασφαλιστεί το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό πρασίνου. Πολύ σύντομα, ακολουθεί η ΑΕΚ, η οποία διεκδικεί με τη σειρά της κάποιον «κατάλληλο» δημόσιο χώρο για την ανέγερση του δικού της γηπέδου-εμπορικού κέντρου. Δυστυχώς, αρχής γενομένης από τα όσα απαράδεκτα επέτρεψε η πολιτεία να γίνουν με την κατασκευή του νέου σταδίου Καραϊσκάκη στον Πειραιά και τα οποία η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΝ κατήγγειλε επανειλημμένως, οι μεγάλες ΠΑΕ θεωρούν πλέον: - ότι τα ποδοσφαιρικά γήπεδα πρέπει …αυτονόητα να συνοδεύονται από εμπορικές χρήσεις, - ότι η χωροθέτηση οφείλει να γίνεται κατόπιν «πολιτικών διαπραγματεύσεων» της πολιτείας με τους «ιδιοκτήτες» των ομάδων, ερήμην κάθε διαδικασίας πολεοδομικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού (μελέτες, έγκαιρη ενημέρωση και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας σε διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης), με απαράδεκτα αποτελέσματα όπως είναι για παράδειγμα η μετατροπή του προπονητικού γηπέδου του Καραϊσκάκη σε πάρκινγκ, το οποίο εναλλακτικά θα μπορούσε να κατασκευαστεί υπόγεια, κάτω από το γήπεδο, και - ότι κάποιοι επιχειρηματίες –οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ-, επικαλούμενοι την «ιστορικότητα» των ομάδων τους δικαιούνται να χρησιμοποιούν προνομιακά τη δημόσια γη, με υποτυπώδη ανταλλάγματα (σχεδόν δωρεάν), σε βάρος της ποιότητας του ούτως ή άλλως επιβαρημένου και προβληματικού δημόσιου χώρου στην Αθήνα. Τι θα γίνει όμως εάν η πρακτική αυτή συνεχιστεί για όλες τις ομάδες του λεκανοπεδίου ή όταν εισέλθουν σε αυτόν τον παράλογο χορό «αυτονόητων» διεκδικήσεων και άλλα αθλήματα, ΄πως το μπάσκετ και το βόλεϊ; Πόσοι ακόμη από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους αυτής της πόλης θα απαιτηθεί να θυσιαστούν στο βωμό της κερδοφορίας του επαγγελματικού αθλητισμού; Μια στοιχειώδης προσέγγιση στη βάση των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης, την οποία ευαγγελίζεται και η κυβέρνηση της ΝΔ θα απαιτούσε να αντιμετωπιστεί ενιαία το ζήτημα της αθλητικής υποδομής, κατόπιν χωροταξικών και κυκλοφοριακών μελετών σε σχέση με τις ανάγκες του κάθε αθλήματος και την φέρουσα χωρική ικανότητα της κάθε περιοχής, με βασική επιδίωξη την εξοικονόμηση πόρων και χώρου που μπορεί να επιτευχθεί με την εκ περιτροπής χρήση της υποδομής (π.χ. στάδιο ΟΑΚΑ) και με γνώμονα την προστασία και διεύρυνση των ελεύθερων χώρων και των χώρων πρασίνου, οι οποίοι συρρικνώθηκαν δραματικά κατά την προετοιμασία της ολυμπιάδας. Ο ΣΥΝ καλεί τους επίσημους φορείς σχεδιασμού (ΥΠΕΧΩΔΕ, Οργανισμό Αθήνας Υπερνομαρχία Αθηνών-Πειραιά) να εκπονήσουν ολοκληρωμένες πολεοδομικές μελέτες για την χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων της πόλης και την τυχόν χωροθέτηση νέων, και να δώσουν στη δημοσιότητα τεκμηριωμένες προτάσεις, ώστε να τοποθετηθεί η ΤΑ και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες. Επίσης καλεί τους αρμόδιους φορείς του τεχνικού κόσμου (ΤΕΕ, ΣΑΔΑΣ, ΣΕΠΟΧ) και τα ΑΕΙ (ΕΜΠ) να στηρίξουν αυτό το αίτημα και να διατυπώσουν οι ίδιοι τις θέσεις τους, με το αίσθημα ευθύνης που τους διακρίνει ως τώρα. ΣΥΝ Τμήμα Οικολογίας 20 Απριλίου 2005 . ecocrete.gr . |